Geroenzo.

hoofdstuk 7

Even. Deze foto hier boven maakt me zo blij. Ik zag hem op twitter vanmiddag en ik kom mijn bek er niet over houden tegen mijn vrienden en ze werden helemaal gek van me. #geroenzoisreal

Gerenzo
Hij ligt tegen me aan te slapen. Zijn ademhaling is heel rustig. Ik druk hem iets dichter tegen me aan. Hij kreunt iets. Ik glimlach en ik kijk uit het raam. We zitten al even in de trein. Ik ben nog nooit in arnhem geweest eigenlijk. Het is best laat al. Half 9. Dus we kunnen de stad niet meer in ofzo.
"Station Arnhem,station Arnhem" schalt door de hele trein. Ik kijk naar jeroen. Ik wil hem niet wakker maken. "Jeroen, hey, we zijn er" ik schud een beetje. Hij schrikt wakker. En wrijft in zijn ogen. "Zijn we er?" Vraagt hij slaperig. "Ja, kom" ik rijk mijn hand uit. En we lopen lachend hand in hand door de stad. Het voelt fijn. Maar ik moet me niet gek laten maken. Want ik ben nog met Mirthe officieel. "Zullen we vanavond uitgaan?" Vraagt jeroen aan mij. "Ja sure." Zeg ik. We gaan naar Manhatten Ofzo. Hij zegt dat dat een leuke club is. Als we hebben gegeten en opgefrist zijn gaan we.
Het is niet een super grote club maar er zijn wel leuke mensen. Muziek is iets minder maar is niet erg. Ik ben hier met Jeroen dus dat is leuk.

Jeroen
We zijn in Manhatten en het is best gezellig. We dansen. Maar we zijn allebei niet echt club mensen heb ik het idee. Ik vroeg hem alleen maar mee omdat ik spontaan wilde overkomen. En hij durfde waarschijnlijk geen nee te zeggen. We staan we dansen als er ineens een meisje bij me komt staan. Ik richt me tot haar. Ze is wel knap opzich. Ze slaat haar armen om me heen en ik doe het zelfde. Ze wiegt heel erg met haar heupen. Ik zie Gerenzo niet echt. Hij vindt het vast cool dat ik dit doe.
Als ik Gerenzo in mijn ooghoeken aan zie komen zoen ik het meisje vol op haar mond. Ze duwt haar tong naar binnen en ik beantwoord haar. Gewoon om off te showen aan Gerenzo. Waarom doe ik dit? Ik ken dit meisje niet eens. Ik maak me los uit haar armen "sorry" schreeuw ik. Ik ga op zoek naar Gerenzo. Hij is naar buiten gelopen.

Gerenzo
Wat dacht ik ook. Dat hij mij leuk zou vinden? Dat hij mij op een dag zou zoenen. Nee tuurlijk niet Gerenzo. Uhhgrr hoe kon ik zo dom zijn. Nu ben ik alleen. In een stad die ik niet ken. Boos op mezelf en jeroen. Al heb ik geen recht om boos te zijn op hem. Hij is niet mijn vriendje of iets. Ik kan wel janken. Ik ben doorgelopen en ik zit nu midden op een plein in Arnhem. "Hey, waar ga je nou heen ,man" jeroen rent naar me toe. Ik sta op en wil weg lopen , maar hij pakt me bij mij arm "Gerenzo, wat is er" zegt hij tegen me. "Wat er is? Jij staat voor mijn ogen te tongen met een of andere chick" schreeuw ik kwaad maar half huilend. "Ja dus? Wat is nou je probleem" zegt hij terug. "Mijn probleem?" Ik lach om de situatie. Jeroen loopt op me af en geeft me een duw "ik bepaal toch zelf met wie ik zoen of niet". Hij duwt me nog een keer. "Je kent haar niet eens" schreeuw ik "je was met mij daar. Hoe zou ik me daardoor voelen. "Ik weet niet hoe jij je voelt, Gerenzo, want jij bent zo vaag" zegt hij. Ik adem heel zwaar en ik kijk diep in zijn ogen. We zeggen niks. We staan daar. Ik zet een stap dichter bij en ik zoen hem. Vol op zijn mond. Hij slaat mijn armen om mijn nek en ik om zijn middel.
"Zo voel ik me dus" zeg ik.