Geroenzo.

hoofdstuk 12

Jeroen
Vandaag ga ik naar Marije. Alleen. Ze heeft me zowat gesmeekt om mee te gaan. Ze wilde me absoluut alleen spreken. En ik vind het prima want sinds Gerenzo is ze heel raar tegen me. Boos ofzo.
Ze zou naar Arnhem komen dus dat ik chill. Dan hoef ik niet in de trein enzo. Het is nu twee uur en ze komt rond half drie aan. Ik neem wat chips en water mee. Want als ik haar heb opgehaald van 't station gaan we naar Sonsbeek.
Ik sta al even op het station als ze eindelijk aan komt. Ze had 20 minuten vertraging!
Als ze uitstapt schreeuw is :"hé hé. Ben je daar eindelijk" ze komt aanrennen en geeft me een knuffel. We gaan gelijk door. Als we een rondje hebben gelopen in Sonsbeek rusten we uit bij de Witte Villa. We gaan op het gras zitten en kijken over de stad. Vanaf onze plek zie je een vijver en daar achter de stad. De pindakaas-bioscoop, het Station en allemaal kleine mensen op hun fiets. De zon schijnt heel fel. Ik went mijn gezicht af en kijk recht in de ogen van Marije. " Wat is er" vraag ik. "Je bent mooi in dit licht" zegt ze. Ik lach om de opmerking "nou dankje" zegt ik. "Ik meen het, Jeroen. Ik ben zo blij dat ik je heb leren kennen" zegt ze serieus. Ik schrik. Het lijkt alsof ze me leuk vind. Ze praat alsof we in een film zitten. Maar Marije en ik zijn gewoon vrienden. Goede vrienden maar niks meer. "Ik ben ook blij dat ik jou ken , marije" zeg ik maar. Ze komt dichterbij met haar hoofd en ze drukt ineens haar lippen op die van mij. Ze kust me. Ik duw haar gelijk van me af. "Wat doe je" ik sta op. "Ik dacht... oh dit is gênant" ze staat ook op. "Marije, wat dacht je wel niet? Je bent een vriendin voor mij. Gewoon een vriendin" ik ben boos. Dit verpest alles. "Ik ..uuh....nee ik moet gaan" ze palt haar spullen in. " dat denk ik ook ja" ik loop weg. Ik laat marije alleen achter.

Gerenzo

Ik ben de hele dag binnen. Een video opnemen en dan editen en online gooien. Allemaal praktische dingen. Jeroen heb ik al de hele dag niet gesproken. Maar dat is ook wel eens goed. Nu kon ik de hele dag even door werken. De video staat in de render als Jeroen belt.Wat heeft hij nou?

J:Gerenzo?
G: ja?
J: mag ik bij jou slapen vanavond?
G: wat is er? Je klinkt overstuur?
Hij begint te huilen.
G: hey rustig kom maar hier heen. Het komt goed!
J:dankje wel. Tot zo

Hij is er om 9 uur. Bij mij is er niemand thuis. Mijn ouders zijn op zakentrip ofzo. Hij belt aan. "Hey wat is er" ik pak hem vast. Hij voelt zo warm aan in mijn armen. Ik druk hem wat dichter tegen me aan. Ik voel dat hij zijn neus wat in mijn t-shirt drukt. "Wat i..." hij onderbreekt me. "Zeg even niks. Hou me gewoon vast" zegt hij. "Oke. Kom even naar binnen dan". We lopen naar binnen en gaan op de bank zitten. De tranen stromen nog steeds over zijn wangen. Ik sla een arm om hem heen. "Het is Marije" zegt hij "ze heeft me gezoend". "Wat?! Hoezo". "Nou, ze vind me leuk. Maar ik wil dat niet. Ze heeft onze hele vriendschap nu verpest. Ze betekende zoveel voor me, Gerenzo".
"Weet ik, Jeroen, weet ik".