Merhaba. İlk bölüm inşallah bol beğenili bir hikaye olur canlarım.
Sabahtan beri yazıp siliyordum. Sonunda tamamladım. Destekleriniz bekleniyor ❤
Ayrıca başlangıca yapılan yorum ve voteler için çoooook teşekkürler. Sizleri seviyoruuum. Keyifli okumalar.😙
Mahalledeki kadınlar evin içine bomba gibi düşmüştü sevda hanım için.
Bir sağına, kucağında kedisiyle oynayıp, karnını okşayan tabiri caizse 'deli' kızına, bir de solunda oturan geçen sene aşk evliliği yapmış, tam anlamıyla 'ev kızı' olan meleğine baktı. Birde şu an bilmem kaçıncı kızı götüren oğlunu düşündü. Kesinlikle zeynep kadar kaçıktı o da. Sevda hanıma göre okula okumaya değil, artistlik yapmaya gidiyordu. Yoksa bir buçuk saate hazırlanmasının, iki senedir aynı sınıfta olmasının başka açıklaması olabilirmiydi?
Derin bir nefes alıp karşısındaki komşularını süzdü. Ellerindeki tabaklardan börekleri, sarmaları götürürken bir gözleride deli kızındaydı.
"Anam sevda, bebek beş aylık diyorlar doğru mu kız?" ellerini dizlerine vurup vurup, sallanan hatice teyze mahallenin ayaklı gazetesi, dedikodu kazanıydı.
"ula hatçe bu paçiyi, elun uşaklaru kapilara kisturmiş diyiler. Duydunmini?" mahallenin edeplisi, kardenizli emine teyzede konuya dahil olmuştu.
"yook kızz. Annesinin yanında konuşmayın şöyle ayıp ayol" ortada böyle bir konu varken kıvrak zehra dururmuydu? Durmazdı. Dursa menopoza girer yaşanırdı alimallah.
"zeynep, içeriye!" dudaklarını büzüp annesine baktı. Neden kızmıştı ki şimdi. Alt tarafı olmayan bebeğini seviyordu. E ama olmayacak değildi ya. Eninde sonunda olacaktı.
Sevda hanım ellerini yelpaze niyetine kullanıp kendine serinlik yapmaya başlamışken Elif yerinden kalkıp annesine bardaktaki suyu uzattı.
"Al anneciğim iç, sakinleş" sevda hanım suyu yavaş yavaş içerken hanımlar konuşmalarına, sanki tek başlarınaymış gibi devam etmeye başlamışlardı bile.
"habu kız içunda kisir diyile. Doğrimidu?"
"yok emineciğim, ben kocasında bir şey var diye duydum"
"yok anaam. Bunlar geceyi tutturamıyorlarmış. Bilgi sağlam kaynaktan" hatice teyze tabağındaki son böreğini ellerini kullanıp ağzına tıkıştırdı. Yağlanan parmaklarını da bir güzel yalayıp tabağı sehpaya bıraktı.
"Anam ellerinize sağlık. Kim yaptı bunu?" sevda hanım ağzını açmışken hanımlar yine iş başındaydı.
"sevda yapmıştır kim yapacak ayol!"
"yok kız. Elif börekleri çok güzel yapar o yapmıştır kesin"
"ay susun. Dün ben gördüm. Şu deli yaptı böreği" deli? Adını dahi bilmediği teyze ona deli mi demişti?
"Ayyh! Yeter ya!" kedisini yere bırakıp ayağa zıpladı zeynep. Tabiki deli değildi. Herkes öyle düşünüyordu ama olsundu. Böylelikle daha kolay bir yaşam sürüyordu. Örneğin ekmek almak için bakkalda sıraya girmek zorunda kalmıyor, deli denip ilk sıra ona veriliyordu.
Hayır, onlar annesi gibi gerçekten deli damgadı vurmuyorlardı tabi. Sadece sağı- solu belli olmayan biriydi. Ve bunu iyi değerlendiriyordu.
"kız ayol ne oldu? Ben dedim size kıza deli söylemeyin diye. Alındı işte"
"teyzeciğim anlatamıyorum ama ayarlarımla oynamayın benim! Patladım mı mahalleye giremeyeceksiniz he!" ani patlamayla geriye çekildi kıvrak zehra. Ona göre en masumları kendiydi (!)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebeğim
Fanfiction~Bir adet baba, bir adet yar, bir adet sevgili olmanı istiyorum.. Seni İstiyorum!~ "merhaba, boşmu?" kadın gözleriyle önündeki sandalyeyi işaret etti. "sanane?"net bir dilde konuşmuştu adam. Ama kadının ne denli ısrarlı olduğunu bilmiyordu. Zeyne...
