Keremin ağzından
Ayakkabılarımı çabucak ayağıma sokup dışarıya attım kendimi. İşe geç kalacaktım böyle gidersem. Hızlı hızlı sokak aralarından yürürken uzaktan gelen zeynepi gördüm. Kucağında kızı vardı. Söylerken bile garip ama doğru. Kızı var. Ve ben babasını hala tanımıyorum.
En son üç gün önce görmüştüm onları, ilk geldiklerinde. Bir de şimdi görüyorum.
Bir şey söylemeden yanından geçecekken önüme geçti. Şaşkınlıkla başımı kaldırdım.
"günaydın" dedi gülümseyerek.
"günaydın" dedim
"küsmüyüz?" sorduğunun saçmalığının farkında mı acaba?
"hayır. Neden küs olalım?"
"bilmem. Selam vermeden geçince"bir şey söylemedim. Sende bir zamanlar hiç bir şey söylemeden geçip gitmiştin hayatımdan demedim.
"şeyy bizde sana geliyorduk"
"bana?"
"pastaneye işte, ESAL'a. Tebrik ederim pastaneyi alıp, ismini eski haline getirmişsin. Hatta babam yeni bir şube açacağını söyledi. Doğru mu?"
"doğru" gülümsedi.
"birlikte yürüyebilirmiyiz?"
"tabiki" buluştuğumuz noktadan aşşağıya doğru ilerlemeye başladık. Biraz sonra bebek kucakta sıkılmış olacak ki zeynepin yüzüyle, giysileriyle oynamaya başladı.
"gece, dur anneciğim" kendi halime kocaman bir kahkaha atasım geldi. Alaycı bir kahkaha.
"ahh biliyorum arabanla çıkmalıydık. Gece, yapma annem kollarım ağırdı" durumuma kocaman bir göz devirip geceyi kucağıma aldım. Zeynep şaşkın şaşkın bana baktı.
"daha yolumuz var. Bende kalsın" zeynep başını salladı ama küçük hanım duracak gibi değildi. Ağlamaya başladı bir süre sonra zeynepe doğru açtı kollarını. Zeynep dayanamamış olacak ki kucağımdan aldı onu. Sıkıca sarıldı.
"tamam annem, neden böyle yapıyorsun ki?"
"beni sevmedi sanırım"
"öyle bir şey olması imkansız, sen onun.." devamını getirmeyince şüphelendim. 'Ben onun' ne? Babası olamam değil mi? Zeynep ile öyle bir ilişkiye girmemiştik hiç.
"eee neyse hemen pastaneye gidelim bence. Kurabiyelerinden yemek için sabırsızlanıyorum"
"geçen akşam bolca getirmiştim size"
"kaandan bir tane bile kalmadı bize. Azıcık artmıştı onlarıda eve getirdiler. Neymiş sen onları kaana getirmişsin. Kuzum çok ağladı arkalarından"
"kaan doğru söylemiş ama bana söyleseydin yapıp getirirdim size."
"biz geliyoruz işte. Hem seni göreceğiz hem de kurabiye yiyeceğiz"
"ben göreceksiniz?"
"evet. Biz seni çok seviyoruz. O yüzden hem görelim, hem yiyelim dedik. Değil mi anneciğim?"aklımı karman çorman etti konuşmaları.
"Gecenin babası nerede?"
Zeynepin ağzından
"babası yok" deyip hızlı hızlı karşımızdaki pastaneye yürüdüm. Kapıdan girerken kolumdan tutup kendine çevirdi beni.
"ne demek o?"
"çıkışta konuşalım mı?"
"herşeyi anlatacaksın değil mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebeğim
Fanfiction~Bir adet baba, bir adet yar, bir adet sevgili olmanı istiyorum.. Seni İstiyorum!~ "merhaba, boşmu?" kadın gözleriyle önündeki sandalyeyi işaret etti. "sanane?"net bir dilde konuşmuştu adam. Ama kadının ne denli ısrarlı olduğunu bilmiyordu. Zeyne...
