Minik, minnacık bölümde herkese selamlar.
Bölümü kısa yayınlama sebebim çok beklemeniz. Beklemenizin sebebi yeni hayatım.
Farklı bir şehire geldim. Yurda yerleştim. Üniversiteydi, sınavdı falandı filandı derken yazamadım. Yazmayı bırakın, utanarak söylüyorum, nerede kaldığımızı bile unutmuştum stresten. Bölümleri okuyup öyle yazabildim. Ki ben pekte beğenip oturtmadım bölümü. Siz beğenirsiniz inşallah.
Keyifli okumalar. Sizi seviyorum ❤💜
Zeynep'in ağzından
"ne zaman çıkacak Çağan abi?"
"bekliyoruz işte kızım. Sakin ol"
"off gireli kaç saat oldu. Çıksınlar artık ya"
"sakin.. Sapasağlam çıkacak işte. Buna şükret. Ameliyatın kötü ve uzun sürmesini istermiydin? "
"hii! Allah korusun. Günlerce beklerim iyi çıksın ameliyattan"
"o zaman bekliyoruz küçük kız" kolunu omzuma atıp burnumu sıkınca başımı salladım. Kerem ameliyata gireli kaç saat olmuştu ama çıkmıyorlardı bir türlü. Hani kısa bir operasyondu bu?
Başımı Çağan abinin omzuna yaslayıp gözlerimi kapadım. Dinlenmek için kısa bir vaktim vardı.
"Çağan, kerem nasıl?"
"baba"yerimden kalkıp ona sarıldım hemen.
"prenses, kerem çıkmadı mı ameliyattan?"
"hayır, bekliyoruz. Küçük bir operasyon dediler bize ama hala çıkmadılar. Korkuyorum. "
"korkulacak bir şey yok Fatih abi. Altan herşeyin yolunda olduğunu bildirdi bana" aramıza giren sese göz devirdim. Ne belli doğru söylediği.
"siz tanışıyormusunuz baba?"
"Çağan, yakın bir dostumun oğlu kızım."
"neden daha önce karşılaşmadık acaba?"
"Atıf amcanı hatırlıyormusun kızım. Onun oğlu Çağan."
"Atıf amcanın sürekli anlattığı oğlu mu?"
"ta kendisi kızım" Atıf amcayı çok görmesem de çok severdim onu. Birlikte oturduğumuzda da sürekli oğlundan bahsederdi. Kısmet böyle tanışmaktaymış.
" hah, bizim oğlan çıkıyor" arkamı döndüm hemen. Ameliyathaneden çıkan keremin yanına koştum.
"Altan abi, iyi mi?"
"yırtığı başarıyla onardık zeynep, iyi şu an"
"çok şükür"
"merhaba Altan"
"merhaba hocam nasılsınız?"
"bildiğin gibi oğlum, sen nasılsın ?"
"bıraktığınız gibi"
"bizim oğlanın ameliyatı nasıl geçti?"
"güzel, sorun çıkmadan onardık yırtığı. Büyük bir şey değildi. Ama biliyorsunuz ki etkileri büyük"
"evet, anlayabiliyorum" konuşa konuşa peşimizden ilerliyordu babam ve Altan abi. Şükür ki iyiydi kerem. Burnunda beyaz sargılar vardı ama iyileşmişti ya önemi yoktu onların.
"ne zaman uyanacak?"
"bir kaç saate uyanır"
"biz gidelim o zaman kızım. Uyanınca gelirsin. Çok yoruldun sen de "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebeğim
Fanfiction~Bir adet baba, bir adet yar, bir adet sevgili olmanı istiyorum.. Seni İstiyorum!~ "merhaba, boşmu?" kadın gözleriyle önündeki sandalyeyi işaret etti. "sanane?"net bir dilde konuşmuştu adam. Ama kadının ne denli ısrarlı olduğunu bilmiyordu. Zeyne...
