12. bölüm - sevgi

2K 181 9
                                    

Bölümün yarısı keremin ağzından bir kaç gün öncesinden yazılmıştır. Sıkılacağınızı ummuyorum. Keyifle okumanız dileğiyle 😙

Yorum ve voteleri bekliyorum

Zeynep'in ağzından

Ağzından çıkan her kelimeyi tek tek düşündüm. Doğru duyuyordum değil mi? Kerem bana deneyelim demişti. Biz olalım  demişti. Sırf bir oyun için benim duygularımla bu derece oynamayı göze alabilmişti. Bu da demek oluyordu ki,  keremin gözünde hiç değerim yoktu!

O bana oyunla geliyorsa bende ona oyunla gideceğim o zaman.

Yüzüme yapmacık bir gülümseme yerleştirdim. Ama elimden geldiğince gerçekçi olmaya çalıştım.

"gerçekten mi?" diyerek sırıttım. Normalde böyke olsa bu tepkiyi verirdim herhalde.

Çenesini kaldırmadan ' hı hı' dedi. Başımı çevirip yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. Oyun falan diyorum ama onunla temas halinde olmayı da çok seviyorum.

"o zaman birlikteyiz artık"

"birlikteyiz.."  diye mırıldandım. Ellerimi ellerine kenetledi. Sırtımı iyice ona yaslayıp ayaklarımı suyun içinde oynatmaya başladım.

"bana sevmeyi öğreteceksin değil mi?" diye sordu fısıltıyla.  Çok güzel rol yapıyordu gerçekten. Neden oyuncu olmuyordu ki?!!

"öğreteceğim. Hemde en alasını. Kör kütük aşık olacaksın bana"

"çok güzel olur" burnunu omzuma sürttü. Huylanıp kıkırdadım.

"hadi kıyıya kızlar merak eder."  başını sallayıp anlımdan öptü.

Birlikte kıyıya yüzdüğümüzde kendi koşarak çıktı denizden ne yaptığını anlayamadan da geri geldi. Elinde havlu ve tişörtle.

Tabi kendi çıplak yüzdüğü için beyfendinin keyfi gıcır.

Havluyla kuruladı vücudumu sudan çıkmadan sonra da tişörtünü başımdan geçirip giymemi sağladı.

"yaa benim elbisem varki!"

"emin ol bu tişört daha elbise gibi duruyor" doğru söylüyordu tişörtün boyu elbiseden uzundu.

"off tamam. Ama sen ne giyeceksin?"

"hava yanıyor, giymem ben. Sorun değil" buna güzel bi, oldu canım deyip kıskançlık yapmak vardı ama yapamadım tabi. Arkamdan daha çok gülmesini istemiyorum.

"peki" diyebildim sadece sonra da birlikte eve geçtik.

Aradan bir kaç gün geçmişti. Herşey yolunda ilerliyordu. Yarın tatilimiz bitecek ve eve dönecektik.

Kerem ile yalandan da olsa bir oyuna girmiştik ama kerem hiç seven bir erkek gibi değildi. Sürekli ilgi gösterse de bir şeyler eksik kalıyordu ben de. Belkide oyun olduğunu bildiğim içindi. İçimde hep bir burukluk vardı ama yapacağımı biliyordum. Keremin silahıyla keremi vuracaktım.

Kahvaltımı yapmış,bahçe de kitap okuyordum. Saçlarıma konan öpücükle gülümseyerek arkamı döndüm.

"günaydın güzelim"

"günaydın için geç kaldınız beyfendi. Çoktan kahvaltımızı yaptık biz"

"millet nerede?"

"son günün tadını çıkartmaya gittiler"

"Hmm, bizde çıkartalım mı?"

"çok isterdim ama mertler gelecek"

"gelmek zorundalar mı?!"

Bebeğim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin