Zoraki Bir Ask (Tamamlandi)

SIRLAR

Yeni bölüm yayinlandi iyi okumalar...bölümle ilgili yorumlarinizi ve oylarinizi bekliyorum...

-SELIM-

Eylül en sonunda bana ait olmustu...Gözlerimi actigimda onu yatagin basinda derin nefesler almaya calisirken görmüstüm...tüm gece karanlikta kalmistik ve karanlik korkusu sebebiyle bana simsiki sarilmisti, ne kadar israr etsemde isiklari acmama izin vermemisti önce ancak sonradan karanliga dayanamayip üzerini giyindikten sonra isiklari acmisti...Gece olanlara ragmen hala utaniyordu benden...Su anda neden derin nefesler almaya calistgini bilmesem de onu sorularimla sikmak istemiyordum... Ceren ve Demir'in arasinda gecen konusma sonrasinda ilk gecenin kolay gecmeyecegini anlamistim zaten...Yavas yavas dogrulurken yataktaki lekeyi görmemle birlikte dudaklarimda ukala bir tebessüm belirdi...Eylül benim kadinimdi...

-Günaydin karicim, iyi misin?

Eylül: Evet, sorun yok...Okula gidiyorum ben, aksama görüsürüz..

buz gibi bir ses tonuyla konusmustu ve yüzüme bile bakmamisti...Bu dikkatimi cektigi icin sordum.

-Eylül ne oldu?

Eylül: Yok bir sey, basim agriyor biraz hasta gibiyim...ilac aldiktan sonra gecer. Cikmam lazim simdi, gec kaliyorum.

dedikten sonra derin bir nefes alip bana döndü.Yüzüne samimi bir gülümseme kondurmaya calisti sonra da hic beklemedigim bir seyi yaparak dudaklarimdan öptü.

Eylül: Aksama görüsürüz canim

dedi. Yaptigi ile benim aklimi alirken kendime geldigimde Eylül'ün coktan gittigini farkettim. Benden gizledikleri sir neydi bilmiyorm ama her neyse bu Eylül'ün hayati icin cok önemli olmaliydi...Ama aklima hic bir sey gelmiyordu. Öz annesi ile anlasamadigini ve onu kücükken terk ettigini biliyorum. Babasinin durumu da maglum ama üvey annesi ve kardesleriyle arasi gayet iyi...yani kimseden dayak ya da iskence görmemis...etrafinda bir sürü arkadaslari da var....bir kac kez kacirilma girisiminde maruz kalmis ama her seferinde kurtulmus onun disinda hic birsey onun bu durumunu aciklamiyor. Acaba bununla ilgili mi bir seyler olmustu?...Bunu arastirmadan ögrenemeyecegim...Bu sorunun bana cevabini verecek birileri varsa o da aileden birileridir...arkadaslari bununla ilgili tek kelime etmezler. Hemen telefonu cikarip Deniz'i aradim..

-Deniz merhaba nasilsin?

Deniz: Iyiyim Selim, hayirdir bir sey mi oldu? Sen beni pek aramazsin. Eylül ile ilgili bir sorun mu var yoksa?

-Yok hayir panik yapma hemen her sey yolunda ben seninle bir se konusmak istiyordum. Bulusalim mi?

Deniz: Olur. sen bana adresi mesaj at ben yarim saate gelirim

-Tamam

dedikten sonra telefonu kapatip mesaj aqttim ve yola ciktim. Evin yakinlarindaki kafeye gidip Deniz'i beklemeye basladim...yaklasik yarim saat sonra da ynima geldi.

Deniz: Hayirdir eniste bey? Hangi dagda kurt öldü?

-Hosgeldin Deniz otur önce...

dedikten sonra hemen oturdu ikimize de birer kahve söyledikten sonra ben hemen konuya girdim.

-Deniz, Eylül'e kücükken ne oldu?

Sorumla birlikte rengi attiktan sonra rahatsizca yerinde kipirdanip kendisini diklestirdi ve

Deniz: Ne demek istiyorsun?

-Karanliktan korkuyor...baska seylerden de... öyle bazen geceleri kabus görüyor...sabahlari ne zaman uyaniyor görmüyorum bile ne kadar erken uyanirsam uyanayim hep benden önce uyanip kosudan gelmis oluyor...Ona sordum ama anlatmaya hazir degilim dedi. Bu yüzden onu cok sikmak istemiyorum ama bir yandanda ona yardimci olmak istiyorum...