Zoraki Bir Ask (Tamamlandi)

Demir'in Dönüsü

-SELIM-

Hastanede gecen bir haftanin sonunda Eylül'ü eve getirdim....onunla en son konusmamiz Eylül bayilmadan önceki konusmamizdi...sonrasinda ne o bir sey söyledi ne de ben...Aramizdaki sessizlik devam ederken birden kapinin yerinden sökülmek istenircesine calinmasiyla birden irkilerek kapiya dogru gittim...Kapiyi acmam ile beraber yüzüme bir yumruk yemem bir oldu...Tam yerimden kalkacakken kalin ama tanidik bir erkek sesi duydum...

Demir: Eylül...canim iyi misin?

Eylül. Iyiyim...merak etme...hem senin burda ne isin var?

Demir: Ne demek ne isin var? Basina gelenleri duyduktan sonra hala oturup seni beklememi beklemiyorsun herhalde?

Eylül: Demir iyiyim ben sorun yok...senin dönmen lazim...

Demir: Merak etme onunla Ceren ilgileniyor...sürekli basinda zaten....ayrica sende benimle geliyorsun! Bu sacmalik yeter artik

yerimden kalkip tam ona saldiracakken birden Eylül'ün Demir'e attigi tokatla yerime sabitlendim...Demir de bunu beklemiyordu ki sok olmus bir vaziyette ona bakiyordu...

Eylül: Ne hakla yaptigim seye sacmalik dersin? Sen benim ne yaptigimi neyi nicin yaptigimi bilmiyor musun?

Demir: Eylül ben öyle demek istemedim....ama baksana su haline zarar görmüssün...En son Idil'den sonra bu hale gelmistin....

Eylül: Abartma Demir....o kadar da kötü degilim....vücudumda hala saglam duran kemiklerime iftara atma durduk yere

diye alayli bir sekilde gülümsediginde ben Eylül'ün bu halinden cok daha beter bir hale geldigini anladim...onun bu alayli gülüsüne Demir de ayni sekilde karsilik verip tam sarilacagi sirada

Eylül: Kaburlarima nazik davran...son zamanlarda biraz duygusallar...herseye üzülüp kiriliyorlar

dediginde benimde yüzümde ister istemez bir tebessüm olustu ama Demir'in varligini hatirlayinca bu son anda yeini sinire birakti...

-Ne isin var burda?

Demir: Karimi almaya geldim

-Ne diyorsun lan?

diyerek ona bir yumruk gecirdim...evli olduklarini bilmeme -gerci artik bosanmislardi- ragmen Demir'in Eylül'e karim demesi beni sinirlendirmisti...Tam ikinci yumurugu vuracakken Demir'in bir anda ayaga kalkip beni iteklemesi dengemi kabettim...O da bundan faydalanarak Eylül'ü kucaklayip arabaya bindirdi...Ben ona tam yetismistim ki birden benim üzerime atladi...bir süre yumruk yumruga bogustuktn sonra benim bir boslugumdan faydalanip arabaya binerek ordan uzaklasti...Ben de hemen arkasindan arabama atlayip pesine düstüm....Tam izlerini kaybetmisken bana bir mesaj geldi...

Mesaj: 3 saat sonra *****deposuna gel....ve yalniz oldugundan emin ol....Demir...

Yaklasik 3 saat sonra bahsettigi depoya gelince burasi bana garip bir sekilde tanidik gelmisti...daha önce gelmedigime emin oldugum insaat halindeki deponun iclerine dogru gittikce bir an yerimde dondum kaldim...Demir karsimda kizarmis gözleriyle bir sandalyeye oturmus yere bakiyordu...Onun baktigi yere bakip gözlerimi etrafta gezdirince bir an basimdan asagi kaynar sular döküldü...Burasi orasiydi...5 yildir sürekli izledigim o videodaki yer....Eylül'ün Idil'i öldürdügü yer...bir süre daha Demir'e bakinca baktigi yere bakinca oranin Idil'in öldügü yer oldugunu anlamam cok zamanimi almadi...yerdeki lekede muhtelen yillardir temizlenmeyen kan lekeleriydi....sesimi zar zor bulunca

-B...Bu...Burasi?

Demir: Evet Idil'in öldügü yer....

-Neden burdayiz?