Zoraki Bir Ask (Tamamlandi)

Aksam Yemegi

Arkadaslar bölümler cok uzun mu oluyor yoksa böyle iyi mi?...Bir de lütfen fikirlerinizi belirtin nasil olduguna dair...Hizli mi  gidiyor olaylar yoksa yavas mi?....Yorumlarinizi bekliyorum...

iyi okumalar.....

~~~BIR AY SONRA~~~

-EYLÜL-

Son zamanlarda cok yogun calisiyorum...Aslinda Türkiye'ye döndügümden beri cok calisiyorum...isim olmasa bile...Cünkü babama tahammül edemiyorum...Adamin isi gücü benden kutulmak o yüzden eve bile sadece bir kac günde bir kez geceleri gidip banya yapip geri okula dönüyorum...Labaratuarimdaki masa bile artik bana kus tüyü yatakmis gibi geliyor... Serap annem ve üvey kiz kardesim Selen ile genelde disarda bulusuyoruz...Zaten Serap anne yani benim üvey annem de benimle ayni üniversitede de calisiyor...Bir de üvey abim var adi Deniz cok yakisikli biridir.... üvey olmasina ragmen onlar benim icin öz ailemden daha kiymetli...Öz anne-babam bana zerre kadar deger vermezken bu insalar beni gercekten önemsiyor...Bu yüzden ara sira azar yedigmde oluyor neden eve gelmiyorsun diye ama eminim babam bu durumdan cok memnundur...Bazen kendime de kizmiyor degilim degilim neden geri döndün diye? Ama cevabini ben ile bulamiyorum...Ben yogun calismalimi sürdürürken inanilmaz bir sey oldu....Babam beni aksam yemegine davet etti...20 yildir yüzüme bakmayan benimle ayni sofrada yemek istemedigi icin yemek vakitlerinde beni odama kilitleyen adam....Üstelik tek bir mesajla....

Mesaj: Aksam 8 de yildiz restoraninda ol...sakin gec kalma---Baban---

Adamin mesaji bile emir kipi iceren tuhaf bir mesaj...Bunun icinden bir pislik cikacak ama hadi hayirlisi....Gerci gidecegimi sanmiyorum ama neyse...zaten e fazla ne yapabilir ki?...Bir haftadir tutturmuslar bir yemek diye....ama madem o kadar önemli bir sey en azindan bir arasin ya dakalksin kendi gelsin..zerre kadar umrumda degil...

Lena: Eylül.....Istedigin arastirma dosyalarini getirdim...

-Sagol...Burak nerde cikti mi?

Burak: Yok hocam daha burdayim...bir sey mi istemistiniz?

-Evet bana artik siz diye hitap etmemeni...Lena gibi rahat konusabilirsin sana bunu daha öncede söylemistim...

Burak: Ahh...evet ya ben hep unutuyorum onu...agiz aliskanligi iste...

-Umarim cabuk düzelir bu aliskanligin...Neyse senin aile yemegin vardi cikabilirsin artik...

Burak: Peki cikiyorum ama kahve getirmistim size iyi gelir belki diye...

-Cok sagol....ihtiyacim vardi...

Lena: tesekkürler ben de kahve almaya gidecektim zaten sen getirmeseydin...

Burak:Rica ederim afiyet olsun...

-Hadi cik artik oyalanma....

-AHHHH...

Burak: Yandin mi?

-Yok ama üstüm mahvoldu...

Lena: Benim yedek t-shirt ve kot pantalonum var hemen getiriyorum..

-Tamam....Zaten bugün bir üstüme kahve dökülmedigi eksikti...

Burak: Ama cok yorgunsun su son bir haftadir gece gündüz okuldaydin ve en son 86 saat önce uyudun o da sadece 1 saat...

-Evet...ama yapacak bir sey yok Inci'nin tedavisi icin son asamaya gelindi...son bir ayda cok fazla yol aldik...bir an önce bitsin istiyorum...

Burak: Bende öyle...