BÖLÜM 21: MAHALLEYE TEKRAR DÖNÜŞ

2.8K 112 1
                                    

YENİ BÖLÜM SİZLERLE ARKADAŞLAR, BU GECE BİRAZ BEREKETLİ VE BOL BÖLÜMLÜ GEÇECEK, SİZLERİ UZUN SÜRE BEKLETMEK İSTEMEDİĞİM İÇİN, UMARIM SEVERSİNİZ, İYİ OKUMALAR...


Belirttiğim saatten biraz daha erken gelmiştik, Mehmet ile birlikte. Mehmet beni oraya, yıllar öncesi tecavüze uğrayıp, hakkımı arayamadan kaçıp gittiğim mahallenin girişinde bıraktı. Ona haber vereceğimi söyleyip yolladım. İçimde anlatılmaz bir duygu yoğunluğu vardı. İfade etmesi gerçekten çok zor.

Görmeye geldiğim evi kısa süre içerisinde buldum ve bir süre evin önünde beklemeye başladım. Gelen geçen oluyordu, tanımadığım tipler. Ancak aynı açgözlülük var bazılarında yine. Umursamadım, gözlüklerimin arkasından nefretle bakıyor geçiyordum sadece.

Göreceğim eve şöyle bir dışarıdan baktım, çok yeni görünüyordu. İki yanında dar geçişler vardı, anladığım kadarıyla arkada bulunan resimlerini gördüğüm bahçeye gidiyordu.

Ellerimi iki göğsüme bağlamış beklerken, ileriden bir amca ve yanında eşi bana doğru yaklaşıyordu. Sanırım evin sahibiydiler.

- Hoşgeldin, gızımmmm...Ben Mustafa amcan bak buda yengen olur. Şadiye bu gızım aradı eve talibim diye.

- Hoşgeldin güzel gızım, inşallah beğenirsen hayırlı olur.

- Hoşbuldum, çok sağolun. Evi görmeyi heyecanla bekliyorum Mustafa amca.

- Deee,haydi madem girelim gızım.

Evin içerisinde daldık ve etrafı incelemeye başladım, Almanya'da kazandıklarını sırf gösteriş olsun diye bu eve harcadıkları her halden belliydi. Ev şık bir dizayna sahipti. Merdiven ahşapları, kapılar, sağlam ahşaplarla döşenmişti. Alt katta bir iki oda, salon, mutfak, üst katta ise şık bir balkon, yatak odaları, banyo, tuvalet anlayacağınız herşey yerli yerindeydi. Evin içi koyu kırmızı badana edilmişti ancak karanlık düşmüyor aksine keyifli duruyordu. Kafamda planlarımı yaptım, hiçbir değişiklik yapmadan buradan, merkezden eşyalarımı alacak, eve yerleşecektim. Tombik çifte döndüm ve:

- Birde bahçeyi görebilirsem eğer.

- Tabi gızzım, geç buyur bak buradan çıkılıyor.

Arkada geniş yemyeşil bir bahçesi vardı, bir kamelya kurulmuş ve çok cici durmuştu bahçede. Alçak duvarları sarmaşık kaplı bu ev arka boş alana çıkıyordu. Çok beğendim çok samimi bir evdi gerçekten.

- Kararımı verdim ben Mustafa amca, bu evi ben almak istiyorum.

- Hayyy, çok yaşa, sevindim gızzım, inşallah hayrını gör.

- Göreceğim amca, göreceğim merak etme.

Gün boyu halletmemiz gereken işlemler için, Mehmet'in sayesinde heryere ulaştık ve sonunda tekrar evin önüne geldiğimizde. Artık anahtar ve tapu bendeydi.

- Mustafa amca, Şadiye teyze sizleri pek sevdim. Bakın her zaman beklerim olur mu, burada yeniyim ilk tanıdıklarımda sizlersiniz.

- Mustafa amcan gezip durmaktan gelemezse eğer, ben gelir seni görürüm gızım merak etme. Pek uzakta değiliz zaten bizde.

- Niye öyle diyon hanım, geceleri pek şahşahlı pek güzel olur üst balkon, bir gece çayını içmeye geliriz birlikte de.

- Aaaa, gelin gelin, hatta bir yerleşeyim, kabul ederseniz sizi yemeğe almak isterim. Ehhh, sonra da çayları içeriz artık.

Samimi gülüşler atıp yemek davetime de onay aldıktan sonra, onları uğurladım. Mahallenin içine girmeye, sokaklarını gezmeye o gün cesaret bulamamıştım. Pekte önemi yoktu aslında, önce bir yerleşmeliydim. Sonrasında yavaş yavaş, avcumun içine almaya başlayacaktım mahalle halkını...

ERKEK ADAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin