P.S I LOVE YOU(KAISOO)BİTTİ

2

Bugün yanında kaldığım ikinci gündü. Bütün gece hiç uyumadan birbirimizi izlemiştik ama adını bir türlü söylememiştin, bende sormamıştım zaten. Ama o gülümsemen halen daha hafızamı süslüyordu.

Biliyor musun birçok şeyi unutmama rağmen halen daha gülümsemen aklımda.

Gülümsemenin güzel olduğunu elimde olan bütün yapışkanlı kağıtlara yazmıştım. Her şeyi unuttuğum için yanımda sürekli böyle küçük kağıtlar taşımayı ihmal etmezdim.

Her şeyide not alıyorum kusura bakma ama bunlar sonradan bana bazı şeyleri hatırlamam için yardımcı olan küçük kelebekler.

O gün yatağından hiç kalkmamıştın canının yandığını sararan yüzünden anlaya biliyordum. Ama yinede gıkın bile çıkmıyordu Kyungsoo. Güçlü olmaya bu kadar mı önem veriyordun sahi?

Benim hastalığımın en iyi yani sanırım canımı yakmaması. Ama bundan daha kötü bir şey var. O da şu; sanki kafamın içinde bir silgi var ve ne var ne yoksa siliyor. Belki de bu yüzden acımayı hatırlamamaya tercih ederim.

Adını söylemediğin gibi yağmurun halen daha senin için ne ifade ettiğini de söylememiştin. Yerinden kalkmasanda gözün o pencereden bir an olsun ayrılmıyordu. Ne vardı bu yağmuru bu kadar önemli kılan?

İnsanların kaçmak için şemsiyeye sığındığı yağmuru neden bu kadar seviyordun? Benimle neden konuşmadığını merak edip duruyordum. Bazen o kadar çok sessiz kalıyordun ki öldüğünü düşünüp gözlerimi göğsüne sabitliyordum. Nefes aldığını gördüğümde ise rahatlayıp bende derince bir nefes alıyordum.

O günden sonra böyle zamanlarda dilimden düşmeyen bir dua da bulmuştum. Tanrıya sürekli yalvarıyordum ölümünü bana göstermesin diye.

Doktorlar odamıza gelip ikimizinde rutin kontrollerini yaptıklarında sonunda bizi yanlız bırakmışlardı ve ben tekrar dün geceki pozisyonumu almıştım. Sende bana dönerek aynı şekilde ellerini yüzünün altına koyup beni izlemeye başlamıştın.

Bu durum beni çok mutlu etsede tek bir mimik ifadesi bile gösterememiştim. Gülümsemekten bile korkuyordum. Olurda yüzünü çevirirsin diye.

İşte o an yine bir şey olmuştu ve sen tekrar gülümsemiştin. O an ne olduğunu merak etmiştim ama şimdi düşündüm de o kadar da önemli değilmiş. Çünkü o gülümseme senin bana adını söyleten gülümsemeydi.

"Merhaba adın Jongin'di öyle değil mi benim de Kyungsoo."

Not 3: Sen güzeldin, güzel gülüyordun ve adın Kyungsoo idi.