Aşk;Kül,Duman

⚜bölüm 21⚜

Zaman Fırat'ın bu sözlerinden  sonra aniden durdu sanki,bu anı yaşayan ve tanık olan herkes sessiz bir şok hali yaşıyordu.
Fırat'ın üstüne hırsla atılan Yaman, onu yakasından tuttuğu gibi ayağa kaldırdı önce ve sertçe duvara yasladı,işte zaman bu hareketle orada bulunan herkes için tekrar akmaya başladı.

"Ne diyorsun sen şerefsiz, ne suç ortağı, ne kandırması...."

Fırat ise yakasına yapışan, ona öfke ile öldürecekmiş gibi bakan Yaman ile burun buruna değilmişçesine rahattı.Bu rahatlığı o kadar sinir bozucuydu ki muhattabı olan her normal insanı çıldırtabilirdi.

"Çok sıkıcısın Yaman,burada eminim olanları bilmeyen bir sen varsın, bir de Bulut.Ya da Nehir, belki bu kez cesur bir kız gibi davranıp nişanlısına olanları anlattı ama hiç sanmıyorum.Sonuçta; zavallı, annesiz, babasız, beş kuruşsuz ,Zeynep'e herşeyi yıkıp hayatına kaldığı yerden devam edebilecek kadar iyi kalpli(!) ,bir kız kardeşin var."

Tekrar Fırat'a saldıran Yaman'ı bu kez durduran Demir oldu.Fırat'ı sırtından itekleyip çektiği sandalyelerden birine sertçe oturturken herkes şaşkındı.Demir tüm izleyenlere hitaben;

"Bu saçmalık bu akşam bitecek.Herkes eteğindeki taşları döksün artık.Yıllardır bu durum Zeynep'in yeni bir hayat kurmasına engel oluyor.Çektiği acılar bu akşam bitecek."derken gözleri Zeynep'te idi.Ama Zeynep'in bu yüzleşmeye pek gönüllü olmadığı; söylediklerinden açıkça anlaşılıyordu.

"Ama ben bunu istemiyorum Demir, herşeyi unuttum,geride bıraktım.Bu saçmalığı izlemeyeceğim anlıyor musun? Buna tanık olmayacağım.Neden bunu yapıyorsun bilmiyorum ama, ben gidiyorum."dedi Zeynep ve çıkışa doğru hızla  ilerlemeye başladı.

Ardından duydukları ise daha fazla ilerleyemeden, olduğu yere çakılıp kalmasına neden oldu.

"İlk Yalın'ın yanında gördüm Zeynep'i.Pek bir özelliği yoktu aslında.Güzeldi evet.Ama soğuktu.Mesafeliydi.Sadece Nehir ve Yalın ile yakındı.Bir de okulu hariç  tüm vaktini geçirdiği vakıf vardı.Sonra her girdiği ortamda istediği her kadını etkileyen ben, onun tarafından görmezden gelinince, bunu kendi içimde bir iddia haline getirdim.O zamanlar Kemal bey hayattaydı ve ne şekilde yaklaşmaya çalıştıysam hep uzaklaştırdı beni kızından.Açıkcası pekte dert edinmedim o sıralar,zaten pek ortalarda da görünmezdi Zeynep.Ta ki o yardım gecesindeki açık artırmada Yaman'ın bana rakip çıkıp Zeynep'le yemeğe çıkmak için arttırmayı kazanması,benim açımdan   bir şeylerin fitilini ateşledi.Ben öyle iyi bir adam değilim, hiçte olmadım,istediğimi hep  aldım.Sevdiğim tek şey güç ve kazanmak oldu.Ve Yaman beni o artırmada yenince, birden tüm ilgim Zeynep'e yöneldi.Benim için kazanmam gereken bir rövanştı Zeynep.Takip ettirmeye başladım.Kemal bey ölünce korunmasız kaldığına sevindim.Zaten borç içindeydi.Ama yine Yaman ve ailesi nedeni ile istediğimi alamadım.Evlendiklerini öğrendiğimde kaybetme hissi daha da öfkelenmeme ve hırslanmama neden oldu.Vakıf için bağış bahanesiyle görüşmeye gittim,ve itiraf ediyorum Yaman Tezcan seni kıskandım ,hayatımda ilk kez bir adamı kıskandım.Seni çok seviyordu çünkü.Öyle çok seviyordu ki lanet olsun sen bunu hak etmiyordun bile.Sevgilin vardı.Gazetecileri üstünüze saldım.Melis ile anlaşıp o olay olan röportajı yaptırdım.Açıkça karının peşine düştüm.Sonuçta kadındı ve bir zaafı olmalıydı, güzellikle olmazsa zorla elde ederdim ben.Maalesef ki tek zaafının da sen olduğunu çok geçmeden fark ettim.Ama ben asla kaybedemezdim ,hele de sana.Ben de sizin yokluğunuzu fırsat bilip Nehir'e yaklaştım, tesadüf gibi.Hemen kapıldı bana, ne istesem yapacak kadar aşık oldu.Zeynep ile beni tanıştırmak istedi, aradığım fırsat kendi kendine ayağıma geliyordu.Ama senden habersiz buna da razı olmuyordu Zeynep.Ama bir yolunu buldu Nehir,yemeğe çıktık üçümüz.Beni karşısında gördüğünde yüzünün aldığı şekille  o zaman oldukça eğlenmiştim.Kazanan taraf oluyordum artık,onun çaresizliğinden hoşlanmıştım açıkçası.Aptal kız Nehir'e zarar vereceğim diye endişeleniyordu.Hiçbir zaman iyi adam pozları kesmedim ben ,ne istediysem onu yaptım.Ben buyum,içimdeki kötüyü sizler gibi inkar etmiyorum, kötüyüm.Onunla oynuyor ve bundan zevk alıyordum.İstediğim açıktı ya benimle gelecekti ya da Nehir'in görüntülerini çekip internetten yayınlayacaktım.Açıkçası zekasını biraz küçümsediğimi itiraf etmeliyim.Nehir aşıktı bana,sorgusuz sualsiz ne dersem inanırdı .Buluşmak istediğimde kabul etti Zeynep meğersem konuşmalarımızı kaydetmiş,Nehir'e dinletmek için.Tabii ki Nehircikte dinleyince mevzuya uyandı.Ama her zaman yedek planlar yaparım.Benimle konuşmaya geldiğinde aniden yaklaşıp kollarımın arasına aldım onu,planlı bir hareketti bu adamlarım resimlerinizi çekiyordu o sırada.Kollarımdan kurtulduğunda öyle bir tokat attı ki bana parmakları kırıldı sandım.Ve sırf ona sarıldım diye gözlerimin önünde kusmaya başladı.İtiraf ediyorum bu yaptığı ile egom resmen sarsıldı.Sonrasını biliyorsun işte resimleri sana yolladım.Nehir'i ,Zeynep'i desteklememesi için ikna ettim ki hiç zor olmadı, laf aramızda kız kardeşin fazla bencil.İnandın bana.Onu kovdun.Kimsesizdi.Çaresizdi.Evden kovduğun gün adamlarım onu almak için takip ediyordu.Sanıyorum şu sarışın hanımefendi ki, şu an beni öldürmek istediği bakışlarından çok açık bir şekilde anlaşılıyor,onu benim elimden kurtardı, sonra da zaten sır oldu gitti Zeynep.Ama senin her işimi baltalaman yetmezmiş gibi bir de bu deli Demir başıma dert oldu.Mahvettiniz beni.Ben sadece oyunlar kurdum.Ama sen bana inandın Tezcan.Bedeli çok ağır olsa da sanırım,yine ben kazandım."