Aşk;Kül,Duman

⚜bölüm 18⚜

Gecikme için üzgünüm,bazı sağlık sorunları ile uğraşıyorum ve zor bir süreçten geçiyorum .Anlayışınız için teşekkür ediyorum.Keyifle okumanız dileğiyle....sevgiler,saygılar......

"Lütfen......yapma."

Gözleri dolu dolu olan Zeynep az önce Yaman ile yaşadığı yüzleşmenin ardından yıllardır,büyük bir başarı ile ördüğü savunma mekanizmasının tamamen kaybolduğunu hissederek yine eski masum Zeynep oluverdi,çocukluk arkadaşının panik olmuş yüzüne bakarken.Nehir ile yüzleşirken sesi öfkeye,üzüntüye ve kırgınlığa dair her duyguyu içinde barındırırken ona diktiği bahar yeşili gözlerinde ise sadece  ihanetin acısının,en derin izleri vardı.

"Aylarca düşündüm ....ama bir cevap bulamadım.Neden Nehir, neden o adamın istediğinin olmasına izin verdin,anlatabilirdin,bunu yapmadığın gibi ,benim anlatmama da engel oldun.Oysa ikimizin de bir suçu yoktu ,sadece oyuna getirilmiştik.Açıkla bana bunu ,anlat,duymaya hakkım var.Söyle NEDEN...."

Gözlerinden durduramadığı yaşlar hızla akarken,

"Elinde onunla yakınlaştığım anların resimleri olduğunu söyledi .Sarılırken,öpüşürken.Ben aşık olmuştum Zeynep,göremedim,bilemedim.Korktum.Abilerimi ,babamı biliyorsun,korktum.Bana eğer senin masumiyetini desteklersem resimleri abime göndereceğini söyleyince panik oldum,ben sadece çok korktum."

"Ve beni nasıl bir pislik olduğunu bile bile  Fırat'ın kollarına itmekten hiç çekinmedin.Yaman'ın beni evden kovduğu gün eğer Nefes ile karşılaşmasaydım,neler olurdu düşündün mü,bir an bile olsa beni düşündün mü,ben o günü hatırlamak bile istemiyorum.Sadece şunu bil, o adam eğer bana dokunmaya kalksaydı ,bunun olmaması için ölmeyi bile göze almıştım ben.Oysa sen baban abin sana kızar diye korktun ve beni ellerinle ölüme yolladın.Şimdi gözlerinden akan bu yaşlar bana sadece yine kendin için korktuğun gerçeğinden başka hiç bir şey ifade etmiyor Nehir.Sen yine sadece kendin için ağlıyorsun."

İtiraz etmek için bir adım atıp kendine ilerleyen Nehir,

"Hayır....."

Demişti ki ona eliyle dur işareti yapan Zeynep daha fazla ona doğru yaklaşmasına engel oldu.

"Korkma Nehir,sana bir şey olmayacak,rahatın ,huzurun aşkın her şey yerli yerinde kalacak.Yine ailenin küçük kızı olarak hep korunup sevileceksin,ben taşırım hatalarının bedelini,yıllardır taşıdığım gibi, ben olurum günah keçesi.Şimdi o gözlerindeki sahte yaşları sil.Artık korkmana gerek yok.Kimseye bir şey anlatmayacağım,senin vicdanın rahatsa benim kimseye diyecek tek lafım yok,arkadaşım!!!!"

Dedi ve ardına bir an olsun bakmadan,duraksamadan oradan ayrıldı.Zeynep intikamdan vazgeçmişti ama ilahi adelet bazen anın da  işlerdi ve gerçeklerin kötü bir huyu vardı,eninde sonunda bir yolunu bulup ortaya çıkmak...

Elbisesinin altına giydiği korseyi düzeltmek için gelin odasına giren Nil hanım,paravanın arkasında tam bu sorunu çözmüştü ki odaya giren kişiye seslenemeden tekrar kapı açılmış ve yıllardır aradığı soruların cevaplarını hiç ummadığı bir şekilde öğrenmişti.
Nehir Zeynep'in arkasından içi rahatlamış bir şekilde bakarken,akan makyajını düzeltmek için tam arkasına dönmüştü ki ona yaşlı gözlerine rağmen yüzündeki öfkeyle bakan annesiyle karşılaşmak en son beklediği şey bile değildi.Titreyen dudakları ile,
"Anne..."dedi şüphe ve korkunun harmanlandığı  sesiyle.
Nil hanım iyice yaklaştı kızına tam gözlerinin içine bakıyordu şu an sebep olduklarını düşününce içindeki öfke daha da büyüdü.Zeynepi perişan etmişti susarak,ya Yaman'ı onun mutluluğunu elinden almıştı.Birbirini seven iki kalbi ayrı düşürmüş,en acısı en günahı da yuvalarını  yıkmıştı.