Aşk;Kül,Duman

⚜Bölüm 6⚜

Yaman'ın  odasına çıktıklarında,Zeynep etrafa bir süre ,öylesine göz gezdirdi.Odanın merkezinde,kocaman bir yatak vardı ,siyah mobilyalar, gri halı ve aksesuarlar.Gerçekten çok iç açıcı(!)bir dekorasyona sahipti,en azından şu an ki ruh haline uyumluydu, odanın kasvetli hali.Az eşya vardı, normalden daha büyük boyutlara sahip odada .Ayrıca giriş kapısı hariç iki kapı daha.Biri giyinme odası biri de banyo olmalıydı.Kendi evlerinde Zeynep'in  odası da aynı plana sahipti, tek farkla Yaman'ın  odası ne kadar siyah ve gri ise, Zeynep'in  odası da o kadar beyaz ve pembe idi.Etrafa göz gezdirmeye bir son verip,tam arkasında beklediğini bildiği Yaman'a, ''Uyumak istiyorum,ama kıyafetim yok,bir şeyler verirsen üzerimi değiştireyim.''dedi soğuk ve mesafeli sesi ile.Yaman odanın içindeki kapılardan birini açıp, içeriyi eli ile gösterip,''İstediğini alabilirsin,''demekle yetindi  ve Zeynep'in  göremediği bir yere gitti çünkü Zeynep onunla şu an ilgilenmek istemiyordu.Odanın boyutları ile kıyaslanınca daha mütevazi kalan giyinme odasının içine girip kapıyı kapattı.Buraya hakim olan kokuyu iyi tanırdı Zeynep.Yaman'ın  ona uzak ve yıllardır  yasak olan kokusuydu bu.Açık raflara göz gezdirdiğinde Yaman'ın tüm giysilerine hakim koyu renkler, tek tük olan diğer renkleri bastırıyordu.Tişörtlerin olduğu raftan basit siyah bir tişört aldı.Kendi üzerindekileri çıkarıp düzgünce odada bulunan siyah deri pufun üzerine bıraktı.Tişörtü giydiğinde altına giymek için bir şey aramadı,yeteri kadar uzun olmuştu zaten giydiği.Odadan çıkmak için ilerlerken çıplak ayakları sıcak zeminde hiç üşümemişti.Kapının iki yanında bulunan,duvar boyundaki aynada yansımasını gördüğünde, tişörtün diplerinden tutup biraz daha aşağa çekiştirdi.Neden bu kadar beyaz tenliydi ki,bu kadar beyazken saçları neden bu kadar siyahtı.Saçındaki tokayı çıkardığında acıyan saç dipleri biraz olsun rahatlamıştı.Beline kadar gelen siyah gür saçları tüm sırtını örterken,hiç sevmediği yeşil iri gözleri ile üzgünce aynadaki kendi yansımasına baktı.Zayıftı, vücudu kıvrımlı olsa da her zaman olduğundan daha küçük gösterirdi ve bundan hiç ama hiç hoşlanmıyordu.Aynadaki beğenmediği kendi yansımasına dilini çıkarıp,kapıdan çıktı.Yaman oda da yoktu,banyoda olduğunu tahmin etti Zeynep.Yatak örtüsünü açıp,yatacağı tarafı seçmeye çalışırken,çıkış kapısı yönündeki yastığı eline alıp kokladığında,bulmuştu işte Yaman kokan yastık buydu, dolayısı ile pencere tarafına dolandı,yatağa girip örtüyü üzerine iyice örttüğünde açılan kapı sesini duyup,gözlerini kapattı.
''Zeynep''diye seslenen Yaman'a
''Uyuyorum''diye karşılık verdi.''Uyuyorsan,bana nasıl cevap veriyorsun ,sıska.''bunları söylerken, Yaman'ın eğlendiği ses tonunun her tınısında belli oluyordu.Bunu fark eden Zeynep,''Belki rahat bırakılmak istediğimi anlarsın ve beni rahat bırakırsın diye küçük bir mesaj verdim ama anlayan kim.''dedi öfke ile.''Konuşmalıyız'',dedi Yaman bu kez ciddi çıkan ses tonu ile.Örtüyü hızla üzerinden çeken Zeynep,Yaman'ın karşısına öfke ile dikildiğinde,ne Yaman'ın  üzerinde sadece pantolonu olduğunu,ne de Zeynep'i  görünce yüzünün aldığı o şaşkın hali fark edebildi.Zeynep sadece bir tişörtle bir kadın ne kadar etkileyici olabilirse ,o kadar etkileyiciydi şu an.Öfke ile parlayan yeşil gözleri,kızgınca dişlerinin arasına hapsettiği alt dudağı öpülesi olsa da,Yaman kafasını sallayıp hafifçe öksürdü.Tam olarak dibine giren kızın kokusu tüm hücrelerine dolsa da 'Ne konuşacağız ha ,ne konuşacağız,beni nasıl satın aldığını mı,sevgilini mi,Benim sevgilisi olan bir adamı nasıl ayarttığımın düşünülmesini mi,yoksa aile adına çocukluğumdan kalan herkesi biraz önce kaybettiğim gerçeğini mi.Onları kaybettim sen benim çaresizliğimi kullandın,sen,......''son kelimeleri dillendirirken gözlerinden süzülen damlalara engel olamadı.''......Sen benimle neden evlendin?'dedi üzgün çıkan kısık sesi ile.Yaman akan o göz yaşlarını elleri ile durdurmak,Zeynep'i kollarının arasına alıp teselli etmemek için savaşırken,aşk için o adımı atmak yerine aralarına yıkılmaz duvarlar örmeye başladı.Bu küçük kıza yenilmek istemiyordu.Fırat Çalık'ın saplantılı ilgisi ,Zeynep'i koruma iç güdüsü ile düşünmeden o an bu kararı almıştı.Ama bunu kıza söyleyecek değildi.Aksine kırılacağını bile bile Zeynep'e  söyledikleri,'Evlenmem için baskı yapıyorlardı(tabi senin ile diyemezdi ya , demedi de,).Ben aşka inanmam Zeynep,aşk yoktur,güç vardır ve her seferinde daha fazla güç isteyen kadınlar.Ailemin sorun çıkarmadan onaylayacağı tek kızdın.Seni araştırdım.Hayatında kimse olmamış.Sadece bu bile seni seçmem için yeterliydi.''oldu.Zeynep'in alaycı ve kırgın kahkahası oda da yankılandı.Sonra da zaten yaşlarla dolan gözlerini Yaman'ın  gözleri ile birleştirdi.''El değmemiş olduğum için beni seçtin yani''dedi.Hiç tereddüt barındırmayan sesi ile,''Bu da nedenlerden biri.'dedi,Zeynep'i ne kadar yaraladığını bilmeden.''Ben öyle geniş bir adam değilim,bir davette,organizasyonda hiç bir şey olmamış gibi kadınımın eski erkek arkadaşları ile konuşup gülüşemem,aynı ortamda bulunamam,bu nedenle sen tanıdığım ,evlenebileceğim seçenekler içinde en iyisiydin.''dedi.