Aşk;Kül,Duman

⚜⭐️FİNAL⭐️⚜

'Bu çok saçma,birbirlerine aşıklar ama aptalca bir inat yüzünden ayrılar.Yaman günde iki kez arayıp onu soruyor.Zeynep desen ,sanki hiç bir şey olmamış gibi gece gündüz çalışıyor ve iyice suratsızlaştı....'

'Hiçbir şey yokmuş gibi davranmıyor Selim.Çalışarak ,pardon daha fazla çalışarak(!) sadece onu düşünmemeye çalışıyor.Bana sor sen... bütün gece  odasında ağlıyor.Hıçkırık sesleri tüm gece kesilmiyor,ta ki harap olup bitkinlikten sızana kadar.....'

'Yaren bak aşkım biz sakın böyle ayrılmayalım .Yani küseriz, ben bir eşeklik ederim , ayrılırız kesin aramak isterim,pişman olurum.....''

'Tamam telaş yapma koca adam,sen beni hiç bırakmazsın olur biter.''

''Benim daha iyi bir fikrim var bence ne olursa olsun sen benden asla gitme..''dedi Selim ve sevdiği kadının kollarında olmasının huzuru ile ona daha da sıkı sarıldı.

...........................................................................

Haftalar geçmişti.Yaren ve Selim üzüntü ile ikisinin acı çekişini izliyordu.Selim İstanbul'a gittiğinde Yaman ile görüşüyordu.Gel, demişti ona; tut kolundan geri getir.İkinizde deli gibi aşıksınız,bu koca bir saçmalık.Yapamam, demişti Yaman.Onu  zorlayamam.Bir gün bana dönmesini beklemekten başka şansım yok,eğer şanslıysam bir mucize olur ve ölmeden önce onun aşkına  tekrar sahip olurum.

Yamanın işleri yoluna girmişti tekrar.Araplarla olan anlaşma başarı ile imzalanmıştı.Bu büyük anlaşmayı ve ortaklığı kutlamak için bir organizasyon düzenleniyordu.Günlerdir ekonomi sayfaları bu haberi manşetinden düşürmüyordu.Zeynep günler sonra bu haber sayesinde Yamanın yüzünü tekrar görebilmişti.Bir televizyonda canlı yayına da çıkmıştı Yaman.Yüzü biraz solgundu ,gözlerinin altındaki mor halkaları belkide sadece Zeynep fark etmişti.O yüz Zeynepin kalbine kazınmıştı çünkü, her ayrıntısı ile her mimiği ile....Bu fırsat Zeynepe iyi geleceğine daha da kötüleşmesine neden oldu.Sürekli internetten programın tekrarını izlemekten kendini alamıyordu.Sonrası ise her seferinde  gözyaşları ile zorda olsa dalınan huzursuz bir uyku ile son buluyordu.Ve Yaren artık bu saçmalığa izin vermeyecekti.Birbirine aşık iki kalp bu şekilde ayrı kalmamalıydı.Bir şeyler yapmalıydı artık ve yapacaktı da......

Oteldeki ofisinde hesaplara gömülmüş olarak buldu Zeynep'i Yaren.

''Selam,biraz konuşalım mı Zeyno?'' dedi.

Önündeki kağıtları bir kenara bırakıp ayağa kalktı Zeynep.Yaren her zaman ki sakinliğinin aksine biraz gergin görünüyordu.Yavaşça yaklaştı arkadaşına,kaşları şüphe ve merakla biraz çatılmıştı.

'Bir sorun mu var Yaren, biraz garip görünüyorsun?'dedi Zeynep ve beklentiyle Yarene bakmaya başladı.

Derin bir nefes çekti içine Yaren; iç sesiyle de kendine cesaret vermeye çalışıyordu; 'Yapabilirsin,yapabilirsin bu ne ki sen aort damarı değiştiriyorsun kızım Zeynep'i  mi ikna edemeyeceksin,yürü be ,,,,,'

Kendi garip düşüncülerinden sıyrılıp sahte bir öksürükle boğazını temizledi Yaren.

''Zeynep bu hafta sonu İstanbula gidiyoruz.''

''İyi yolcular Yaren.Selim ile iyi vakit geçireceğine eminim.'

''Şey aslında sen de bizimle geliyorsun...''

Zeynep telaşla masasına dönecekken Yaren onu kolundan nazikçe yakalayıp geri döndürünce, allak bullak olan yüzüyle Yarene yalvarırcasına,

'Yapamam....'dedi.

Yaren arkadaşının iki kolunuda dostça sararak   iyice ona yaklaştı.

'Yalnış anladın,Selim nikah tarihi almış biliyorsun düğünden önce nikahımızın olmasını istiyor.Düğün burada olacak.Selimin ailesi İstanbul'da, onlar nikahın orada olmasını istemişler.Onlar  çok kalabalık ve birbirlerine bağlı bir aile.Benimse senden başka kimsem yok, sen benim ailemsin Zeynep.Beni yalnız mı bırakacaksın böyle önemli bir günde.Lütfen.....'