Aşk;Kül,Duman

⚜bölüm 20⚜

Kontrol edemeden fazla geciktiğini bilerek, hızla yayımlıyorum.Umarım severek okur ve o güzel yorumlarınızı benden esirgemezsiniz.Final artık çok yakın; son iki bölüm .Keyifli okumalar,sevgiler,saygılar......

             **********
"Maalesef ki umduğumuzdan daha zor bir operasyondu ama yine de çok başarılı bir müdahale oldu,şimdilik her şey yolunda gibi görünüyor.Geçmiş olsun."dedi doktor,herkes duyduklarına sevinirken doktor güzel bir haber vermenin mutluluğu ile uzaklaştı.

Bu habere en çok sevinen kişi Demirdi.Acılar insanları birleştirebilirdi, hele de bu bağ çocukken kurulmuşsa.Zeynep ve Yaman'ın geçmişleri bağlıydı.Hatıraları birbirleri ile doluydu.Zeynep'in bu herife ne kadar aşık olduğunu iyi biliyordu Demir.Zeynep,Yaman diye sayıklarken,onu özlediği için ağlarken yanındaydı .Zaten Zeynep'in bu saf aşkı ve acısı değilmiydi ona hayran olmasına neden olan.Bir kadın nasıl bir adamı bu kadar sever diye düşündüğünde, ilk kıskançlık tohumu ruhuna sızmıştı bile.Bu hüzünlü kız beni böyle sevse düşüncesi yerini ,Zeynep artık benim aşkımı gör feryadına döndüğünde, Demir kalbini belkide hiç karşılık bulamayacağını bile bile Zeynep'e kaptırmıştı.Hiç bir zaman Zeynep ona o gözle bakmasa da belki bir gün Yaman'ın aşkı tamamen kalbinden silindiğinde bir şansım olur umuduna tutunan Demir, bu gün o şansı tamamen kaybettiğini düşünmüştü, neyse ki Nil hanım iyiydi, en azından şimdilik.....

"Zeynep gidelim mi artık."dedi Demir Zeynep'in yüzüne beklentiyle bakarak.

Hafifçe başını sallayarak "Tamam"dedi Zeynep.

Sonuçta daha fazla burada kalamazdı.Nil teyzesinin durumunu Yarenden de öğrenebilirdi, bundan sonra.Zaten Berna herkesle, özellikle de Yaman'la yeterince ilgili görünüyordu.Yalınla eski bağları kopmuştu, iki yabancı gibiydiler ki Zeynep'te öyle olmasını istiyordu zaten.Gitmek için hareketlenen Zeynep'i gören Yaman telaşla;

"Zeynep,"diye seslendi.Bu seslenişi duyan Zeynep yavaşça Yaman'a döndü.Ne söyleyecekti ki şimdi ona, yanında öfkeyle nefes alıp veren Demir'e,

"Hemen gelirim," dedi ve Yaman'a  doğru ilk adımını attı.Karşı karşıya geldiklerinde ikisinin ne konuştuğunu duyamayan Berna sinirliydi.Bir türlü kurtulamamıştı bu Zeynep'ten, dahası Nehirden ikisinin kısa bir süre de olsa evli kaldığını öğrenmiş fakat ayrılık nedenini ne yapsada öğrenmeyi başaramamıştı.

"Gidiyormusun?"

"Evet,"

"Annem uyanınca seni görmek ister,biraz daha kalamazmısın?"

Arkasına bir saniyeliğine dönüp Demir'e baktığında artık iyice sabırsızlandığını anlayan Zeynep,

"Kalamam.."bakışlarını bir an hemen arkalarında göz bile kırpmadan onları izleyen Berna'ya dikip, hemen Yaman'a döndü ve

"Kalmamam daha doğru sanırım, ikimiz içinde,hoşçakal.."dedi ve büyük ve telaşlı adımlarla Demir'in yanına ilerledi,hızla ilerliyordu çünkü; her an gitmekten vazgeçebilirdi, kalbi Yaman'la kalmak istiyordu ama kalbini dinlemedi ve Demir ile beraber hastahaneden ayrılırken, ardında bıraktığı Yaman'ı bir parça daha umutsuzluğa ittiğini bilmeden,kalbi orada kalarak gitti Zeynep......

                       Bir ay sonra
"Nasıl artık durumu iyi mi Yaren, hastahaneden çıktığına göre."

"İyi canım merak etme sen gayet toparlandı Nil hanım."

"Sevindim o iyi bir insandır ve acı çekmesi haksızlık olurdu."

"Zeynep..... onu hiç gördündün mü?"dedi Yaren aniden,kimi kast ettiğini anlayan Zeynep anlamamış gibi yapmayı tercih etti.