Hidden Secrets book 3 -HarryPotter fanfictie serie NL

Chapter 2

"Als het adres klopt wat Arthur mij gaf moet het hier zijn" zegt pap als we stoppen voor een afgelegen huis.
Het was een mooi groot huis. Cedric's ouders moeten wel rijk zijn.... Ze wonen eigenlijk behoorlijk dicht bij de familie Wemel, beide in St. Ottery, Devon.
"Weet hij dat we komen?" Zegt pap.
Ik schud mijn hoofd en loop naar de voordeur.

Ik pak de klopper in mijn hand en klop er een paar keer mee op de deur. Ik neem een paar stappen naar achteren en ga naast pap staan.
Kort daarna opent Cedric de deur.
Zijn ogen zijn rood en opgezwollen. Maar er is ondanks dat war blijdschap in zijn ogen als hij ons ziet staan.
Hij loopt naar ons toe en drukt zijn lippen op de mijne.

"Eleanor.." Zegt hij.
"Hey Ced" lach ik nerveus.
"Ahum..." Zegt pap naast mij waardoor ik moet zuchten.
Cedric schraapt zijn keel en steekt een hand uit naar pap.
"Goed u weer te zien meneer Lupos!" Zegt hij.
Pap pakt zijn hand vast en schud deze.

"Jou ook Cedric, ik hoorde net van Eleanor dat jullie wat meer dan vrienden zijn geworden dit jaar, dus vergeef me als ik soms wat wantrouwend overkom..." Zegt Remus
Cedric kijkt me verbaasd aan.
"Heb je het hem net pas verteld?"
"Uh.... Ja.." Zeg ik als ik naar mijn schoenen kink.

"Hoe is het met je moeder Cedric?" Zegt pap snel.
"Al iets beter... Ze weten niet wat ze heeft. Alsjeblieft, kom binnen!" Zegt hij als hij de deur verder open houd.
We lopen de woonkamer binnen en Cedric vraagt ons om plaats te nemen. Pap gaat zitten in een sofa en ik op de bank.

"Dus willen jullie wat drinken?" Zegt hij.
"Nee dankje," zeggen pap en ik in koor.
Ik kijk op me heen en het huis is van binnen nog mooier dan van buiten. De woonkamer is groot. De vloer is van eikenhout en de muren zijn bruin. Er is een grote openhaard bij de bank en er hangt een reusachtig grote kandelaar boven ons hoofd met allemaal twinkelenden kristalletjes.

"Het is echt mooi hier Cedric!" Zeg ik
"Dankje!" Zegt hij als hij neerploft op de bank en een arm om me heen slaat.
We horen iemand de trap afkomen.
"Wie was het?" Hoor ik Amos roepen.
"Eleanor en Remus Lupos zijn hier pap!" Zegt Cedric.

Amos komt de woonkamer binnen gelopen en kijkt verbaasd als hij ons ziet.
"Oh hallo, welkom. Sorry dat ik er nu pas ben, mijn vrouw-"
"Geen probleem mijn vriend.." Zegt Remus met een bemoedigend knikje.
Amos geeft hem een knikje en neemt ook plaats in een sofa.

Hij wrijft in zijn handen en even is er een ongemakkelijke stilte.
"Kunnen wij iets voor haar doen?" Zegt pap.
Amos schud zijn hoofd.
"We kunnen enkel wachten en maar hopen dat het goed komt...."