Chapter 5

1.5K 124 4
                                    

"Wat?! Voldemort? Ik vraag me af of ik je niet beter naar de Beauxbattons kan sturen in Frankrijk om je veilig te houden!"
"Nee pap, ik heb het echt naar mijn zin op Zweinstein!"

"Dit is nog meer reden voor mij om docent op Zweinstein te worden, zo kan ik jezelf beschermen. Ook van nablijven bij Secretus.." Lacht hij een beetje. Maar ik zie aan zijn ogen dat hij erg bezorgd en geschrokken is.

We praten de rest van de autorit niet. Pap is vast bezig met het verwerken van alles wat ik hem net vertelde... Dacht ik.
Eenmaal weer in ons appartement doe ik de deur open en zie ik een enevlop op de mat liggen.

Ik raap hem op en bekijk het.
"Van wie is die dan?" Zegt pap als hij binnen komt en de deur achter ons sluit.
"Malfidus.." Zucht ik.
"Voor jou of mij?" Zegt hij als hij zijn jas ophangt.
Ik draai de enevlop om:
Eleanor Lupos.
Aldelaide Road 2810
5934 VS London.

"Voor mij, vast van Draco..."
"Ik wil dat je geen contact met die jongen hebt! Zeker nu ik weet dat hij een ring aan je gegeven heeft van Riddle! Geen wonder dat je zoveel last had van die nachtmerries... Je droeg een ring van de meest Duistere Tovernaar die we ooit gekend hebben...."
"Nee pap snap ik" zeg ik als ik de brief mee naar boven neem onder mijn trui.
"Ik ga slapen! Weltrusten!" Roep ik voordat ik mijn deur dicht doe.
"Truste kleine! Ik hou van je!"

Ik plof op mijn bed en open de brief.
Er zit een stempel op van het wapen van de familie Malfidus.

Beste Eleanor,
Ik weet niet of je wil dat ik je schrijf maar ik hoorde van vader dat je erachter kwam dat de ring die ik je cadeau had gedaan behoorde tot een duistere tovenaar. Dit wist ik dus echt niet Eleanor! Je vrienden mogen dan wel een hekel aan me hebben, en ik doe soms onvergefelijke dingen, maar ik zal dit nooit opzettelijk doen! Zou je morgen tijd hebben om me een kans te geven om het uit te leggen? Ik hoop je morgen bij mij thuis te zien.

-Draco.

Ik keek op de achter kant en zag daar het adres van Villa Malfidus staan.
Draco Malfidus wat maak je het leven toch moeilijk voor me... Dacht ik bij mezelf. Ik wilde hem geloven, echt waar! Maar iets in me zei dat deze jongen echt niet te vertrouwen was... Maar aan de andere kant, hij verdiende toch wel een kans om het tenminste uit te leggen. Iedereen verdient die kans...

"Pap!" Roep ik.

Kort daarna komt pap mijn kamer binnen.
"wat is er meisje?" Zegt hij.
"Mag ik morgen naar Hermelien? Ik kan zelf de dreuzel bus nemen? Ik weet nu eindelijk hoe het werkt, Emma had het me geleerd vorig jaar in London!"

Pap zucht.

"Is goed, als je morgen maar op tijd terug bent om Nymphadora te ontmoeten..." Zegt hij.
"Deal!" Lach ik.
Hij geeft me een kus op mijn hoofd, wenst me nogmaals weltrusten, en verlaat de kamer.

Hidden Secrets book 3 -HarryPotter  fanfictie serie NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu