Heels and Sneakers ✅

Chapter 9

"Hey, fiance!" Narinig kong tawag sa akin ni Nathaniel. Nainis naman ako. I'm busy at eto siya nanggugulo. Hindi ko na pinansin at nagpatuloy sa paglalakad pero napatigil ako ng bigla niya akong hatakin. Ang resulta, magkalapit na magkalapit ang mukha namin ngayon.

Normally, a woman's reaction would be blushing to death.

Therefore I conclude that I am not a woman.

Dahil sinapak ko si Nathaniel at iniwan doon. Buti nga sa kanya. That would serve as a lesson to him. I didn't enrol in aikido class kung papayagan ko ang mga manyak na tsansingan ako.

**

"Madame, andito na po ang mga models natin." Napalingon akosa secretary ko. Andito na ang mga models? Napalunok ako at itinago ang nanginginig kong kamay.

"Tell them I'll be seeing them in five. Just let them start kung wala pa ako."

"Okay po." Saka siya lumabas.

Napasandal naman ako sa swivel chair ko. Shit! Shit! Shit! Andito na siya, Nicole. What are you going to do?

Naaalala ko ang picture niya sa isa sa mga qualified na models na natanggap. Hindi ako nakibalita sa kanya, matagal na. Kaya hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya pero base naman sa nakita ko sa bio eh mukhang umangat nga siya.

I don't think naaalala pa siya ng barkada. He was our friend pero nawala siya dahil nag-aral siya abroad.

"You seem tense." Napalingon ako sa pinti at nakita si Nathan na nakasandal sa door frame habang nakakunot ang noo. May pag-aalala sa mga asul niyang mata.

"Nothing." Sagot ko at tumayo na pero napahawak ako sa mesa ko ng manginig ang tuhod ko. Damn it, Nicole. Why do you have to be so weak? Siya lang 'yun, damn it! Bakit ka naaapektuhan? Besides, may girlfriend na siguro yun o kaya naman ay asawa.

Asawa.

Napatingin ako kay Nathan na inalalayan ako. "Mag-ingat ka, Nics. What if wala ako dito?" Sermon niya sa akin.

Napaiwas naman ako ng tingin. I was feeling guilty. Eto ako, may asawang babae at iniisip ko ang ibang lalaki? How could I? Paano ko nasisikmurang gawin ito? O kahit sa isip man lang? Dahil lang sa nandito siya eh ganto na ako umakto?

"I'm fine, Nate. Can you accompany me sa meeting?"

"Sure."

**

Gaya ng inaaasahan ko ay naroon na silang lahat. Diretso lang ang tingin ko. Alam kong nababother na si Nate sa akin dahil tense na tense ako.

"These are my models, Ms. Perez." Sabi ng manager nila. Sa sobrang bothered ko ay hindi ko na maalala ang mga pangalan nila.

Damn it, Nicole! Get a grip! Naiinis na bulong ko sa sarili.

"Mrs. Dela Cruz, actually. We're married." Ani Nate. Seryosong seryoso siya. Ngumiti naman ang kausap nito.

"Of course, my bad. Shall we resume?"

"Proceed." Tanging saad ko.

Habang nageexplain ang speaker ay paminsan minsan ko siyang tinitingnan. Wala na yung boyish aura niya at seryoso siya ngayon. Malayong malayo sa itsura niya dati. Kinapa ko naman ang dibdib ko kung may nararamdaman pa ako.

Siguro nga hindi mawawala ang nararamdaman ko para sa kanya agad agad pero I'm actually glad na hindi na ito yung love na inaakala kong nararamdaman ko pa rin. Kung hindi lang siguro kami nasa kalagitnaan ng meeting ay baka nagtatalon na ako at tumawa.

I'm so stupid! Akala ko ay hindi mawawala ang nararamdaman ko sa kanya.

"Is that okay with you, Miss Nicole?" napatingin ako sa kaharap ko at medyo napahiya. Sabihin na nating tinrain ako ni daddy dito pero di ibig sabihin ay focus ko na talaga ito. Kung nasa HR department siguro ako ay maiintindihan ko ito.

Pinadaanan ko ng tingin ang nakasulat sa copy na binigay nila sa akin. Mukhang okay naman ang plano nila.

"I like it." Binalingan ko si Nate na may kakaibang tingin sa akin. "Do you?"

Seryosong bumaling si Nate sa speaker. "Yes. It's interesting. It would surely catch the attention of the market. When can we sign the contract?" Napangiti naman ang nagpropose ng deal at agad na silang nag-usap ni Nate.

Napasandal ako sa upuan ko. Nakakahiya. I was so occupied buti na lang at nandito ni Nate.

"Meeting adjourned." Saad ko pagkatapos. Nakalabas na lahat maliban sa akin, kay nate at kay...

"Dilan!" Dino Lander. My first love at isa sa mga models namin ngayon.

Lumapit siya sa akin at inakbayan ako. "I can't believe it! You're married? Ilang taon lang akong nawala! Anyway, congrats!"

"Yeah, hindi ka na nainvite! Hindi nama kasi nami alam kung papaano ka ikocontact." Lies. Hindi ko nama talaga to inimbita dahil akala ko nga mahal ko pa rin siya.

Pero ako pa rin pala ang dating Nicole. Ang babaeng madaling magsawa. I'm still me.

"Buti na lang talaga at nag-asawa ka na. I remember before, parang laruan lang ang lalaki sa'yo. You break their hearts without even blinking an eye." Napailing nalang ako.

"That came out wrong." Ani Dilan at napakamot sa ulo. "Sige, see you nalang, boss. Uwi pa ako. Hanap ako ni misis eh." Saka ito umalis. Naiwan akong napangiti. Loko talaga yun. But I didn't know na may asawa na pala siya. Napangiti ako. I don't feel anything.

"So siya?"

Nilingon ko si Nathan. "What?"

"Siya yung lalaking mahal mo? It would be too hard to not notice kung buong meeting ay siya ang tinitingnan mo." Saka ito umalis.

Naiwan naman akong nakanganga. Teka lang.

Hinabol ko siya. "Nagseselos ka ba Nathaniel?" Tumigil kami sa office ko. Inaasar ko lan naman talaga siya. Promise, pang-aasar lang talaga yun.

Pero nagulat ako ng hilahin niya ako at hinalikan. Marahas na halik na hindi ko alam kung papaano pa ako nakakatugon. He was carressing my whole body. Minamadali niya ring tanggalin ang pangilalim ko.

"Nathaniel, what the hell?" It was supposed to be a scream pero naging ungol ito lalo na ng halikan niya ako sa leeg.

Hindi ko na namalayang ibinaba niya na rin pala ang slacks niya at pinaupo ako sa table ko. Holy shit! We are not doing--

"Oh fuck!" Mura ko ng umulos siya.

"You are mine, Nicole. You understand? Mine. Mine to love, mine to hate, mine to fuck."