VOLTOOID Vine queen two.

Hoofdstuk 60.

"Wij hebben red velvet."

"Dus hoe gaat het nu met kleine Chloe?" Vraag ik met een glimlach.

"Ik hou zoveel van die kleine meid. En ze is gek genoeg totaal geen lastige. Als ze slaapt in de avond slaapt ze de hele nacht door. Ik vind het eigenlijk wel fijn om een kind te hebben," geeft Cameron toe. Ik voel Nash zijn ogen op me branden.

Door deze dingen wil ik juist graag een kind. Alleen ik ben zo jong. En ik wil ooit moeder worden. Maar tienermoeder? No thanks.

"Awh," glimlach ik.

-

We liggen samen op bed. Een beetje een lepeltje lepeltje houding. We kijken een beetje door mijn instagram. Als ik een foto zie van Matthew voorbij komen krijg ik langzaam een naar gevoel.

"Babe, ik wil dat je het goedmaakt met Matthew," zeg ik. Ik draai me naar hem toe en zijn ogen staan verbaasd.

"Wat? Waarom?" Zijn mond hangt open. Wat kan Matthew eraan doen? Verliefd op iemand worden kies je niet zelf voor. Die dingen gebeuren vanzelf. Net als mijn liefde voor Nash. Toen mijn wereld was gebroken, toen ik besefte dat hij zijn liefde met iemand anders had gedeeld, was ik gebroken. Het deed zoveel pijn. Maar mijn gevoelens bleven nog altijd. Puur omdat ik wist dat ik met Nash mijn leven wilde delen.

"Hij wilde je van me afpakken, Brooklyn. Al was het uit hij wist dat ik nog steeds smoor verliefd op je was. Hij wist dat jij mijn ex was. En vrienden gaan niet met chicks van hun vrienden," hij zucht.

-

"Ik moet gaan naar de studio," zegt Nash en hij geeft me een snelle kus. Zo snel dat het leek alsof ik zijn zachte lippen niet voelde. Gewoon alsof er heel even wat langs mijn mond ging.

Soms heb ik spijt dat ik ben gestopt met de serie. Alleen ik heb nu veel meer tijd voor mijn hobby, waar alles mee begon.

Vine.

Nadat ik mijn "chubby bunny challenge" met Nash op YouTube publiceer, ga ik rustig even op de bank zitten. Ik hoor mijn beltoon.

"Hallo met Brooklyn!"

"Hey met Matthew."

Matthew?

"Oh hey," ik bijt op mijn lip. Nerveus naar wat hij gaat zeggen.

"Brooklyn, kunnen we even praten?"

"Ja natuurlijk, vertel."

"Nee, ik bedoel in het echt."

Hij wilt in het Echt afspreken? Alleen hij en ik?

"Uhm ja is goed. Ik kom wel naar jou huis toe," antwoord ik. Ik grijp mijn sleutels en loop naar mijn auto.

It's a perfect weather for my sweater.

-

Langzaam bel ik aan. Duizenden gedachtes gaan door me heen. Wat moet ik wel niet denken?

"Hey," Matthew verschijnt voor de deur en we lopen naar binnen. Zijn huis is best chill. Het is een typische plek om je echt thuis en veilig te voelen. We gaan op zijn bank zitten.

"Dus je wilde praten," begin ik de conversatie.

"Het zijn vijf maanden geweest en het spijt me dat ik niet heb terug geantwoord op je voicemails enzo, alleen. Ik wilde over je heen komen," hij glimlacht onzeker. Om zijn gekwetste gevoelens te verbergen.

"Matthew, waarom heb je het me nooit eerder verteld?" Ik bijt op mijn lip.

"Omdat ik vanaf het begin dat ik je zag al meteen wist dat je Nash zag zitten. Ik gunde je een gelukkig leven," hij kijkt weg.

Damn fucking hell. His jawline

"Matt, ik vind je zo aardig alleen ik zie je als een vriend," en daar ging zijn hart. Hij brak even hard als ik was gebroken door Nash. Het is niet dat ik Matthew het aan wilde doen. Dat zou ik nooit willen doen, maar mijn gevoelens voor Nash zijn groot. Ik krijg een toekomst met hem.

"Ga weg," zegt hij zacht. Ik kijk hem verbaasd aan en zijn ogen staan vol met woede. Waarom is hij nou zo boos als hij altijd al heeft geweten hoeveel ik van Nash hou.

"Wat?"

"Ik zei ga fucking weg," roept hij, ik grijp mijn tas, zonder nog maar één keer naar hem te kijken en ik loop weg.

Weg van de jongen die ik heb gebroken. De jongen die ik pijn heb gedaan, net als Nash mij. Hij had altijd er nog geloof in. Dat ik ooit hem boven Nash zou kiezen, alleen dat kan niet. Als ik terug in de tijd kon had ik nooit aan de serie meegedaan. Je ontmoet leuke mensen, maar er hing veel drama bij. Al ben ik nu samen met Nash, he still broke my heart.

Dat je dingen vergeeft betekend niet dat je het vergeet.

Ik open mijn deur en leg mijn tas neer ergens in de gang terwijl ik naar de woonkamer loop.

"Waar was je?" Vraagt Nash, hij heeft een tijdschrift in zijn hand.

"Bij Matt."

"Matt van Matthew Espinosa?"

"Ja."