VOLTOOID Vine queen two.

Hoofdstuk 65.

"B-brooklyn?" Hoor ik een gapende stem. Ze is waarschijnlijk wakker geworden door mijn gesnik.

"Wat is er?" Het is donker en nog steeds is mijn rug naar haar toe gekeerd. Ik snik steeds harder en harder. Nash is me niet waard.

"Er is niks," lieg ik.

"Waarom huil je dan?"

"Nash belde," ik draai me om en haar gezicht kijkt zielig mee. Je ziet medelijden in haar gezicht.

"Awh baby," ze slaat haar armen om me heen. Ik heb geluk met zo'n beste vriendin als Jade. Ze steunt me in alles.

POV NASH

"Nog een biertje graag," zeg ik tegen de barvrouw. Ze lacht en geeft me nog een biertje. Ze zet met haar handen haar knalrode haar in een staart. Ze buigt voorover de bar en kijkt me diep aan.

"Dus waarom zoveel?" Probeert ze zo charmant mogelijk op haar lip te bijten. Pff, hier heb ik geen zin in.

"Ik ben te dom om nog op deze wereld te leven," geef ik toe en ik neem een slok van mijn biertje. Ik voel me al wat minder down voelen.

"Hoezo handsome ?" Ze trekt haar haren los. What the fuck probeert ze te doen?

"Ik ging vreemd," zeg ik kortaf en ik drink mijn biertje in één keer leeg. Ik ging niet echt vreemd, ik had gewoon flow met Ashley terwijl ik met een meisje zou trouwen. Een meisje die me gelukkig maakt. Ik had Brooklyn zoveel beloofd. Maar dat ze me niet geloofde was duidelijk toen ze ophing.

-

Ik open mijn ogen en kijk richting de felle zon. Ik wrijf met mijn handen door mijn ogen en pak mijn mobiel. Een melding. Brooklyn heeft een nieuwe YouTube video gepost? Ik druk erop. Het is een cover van Shawn Mendes.

"Hey peeps, vandaag doe ik een cover van memories. Het liedje is van Shawn Mendes, mijn lieve maat. Dus Shawn, deze is voor jou," glimlacht ze. Haar haren zijn perfect gekruld en haar make-up is on fleek. Dat doet ze altijd voordat ze een video opneemt. Alleen dit keer sta ik niet achter de camera. Ik zit het zelf te bekijken. Ze is over me heen. Je kan het aan haar zien. Ze is honderd procent over me heen. Ik heb geen kans meer, want ik heb het verpest.

POV BROOKLYN

"Hoe bedoel je dat ik moet doen alsof ik met Dioni kus?" Roep ik boos uit naar Dylan. Ik hou van fotoshoots dat moet ik toegeven. Maar soms gaan ze te ver en denken ze aan de meest rare dingen. Zoals bijna een naakte shoot, nee. Dan is het antwoord zeker weten nee.

"Sorry snoes, maar het moet," antwoord hij en hevig schud ik mijn hoofd. Ik kan dat niet doen. Niet wanneer het net over is met Nash. Misschien is dit een manier om Nash te vergeten?

"Oké ik doe het," mompel ik en we lopen samen terug naar de plek waar iedereen is.

"Dioni en Brooklyn, kom maar," roept Cole en langzaam gaan we op onze plek staan. Zijn gezicht staat dicht tegen de mijne. Onze lippen raken elkaar net niet.

"Intiem dit," lacht hij zacht en ik lach terug.

"Stop met lachen en kijk alsof je naar elkaar smacht," roept de fotograaf. Hoe kan ik naar hem smachten als ik nog steeds van Nash hou? Waarom begrijpen ze dat nou niet. Zijn mensen hier in Nederland zo raar? Alsof zij na circa een week verliefd zijn op iemand. Ik zucht zachtjes. Langzaam laat Dioni me los.

"Je moet geen dingen doen als je het niet wilt," zegt hij terwijl je duidelijk nog zijn Nederlandse accent erdoorheen hoort. Iedereen kijkt ons aan.

"Laten we ergens buiten frisse lucht halen," glimlacht hij en ik knik. We lopen samen naar buiten en gaan op het dichtst bijzijnde bankje zitten.

"Dankje, het is niet dat ik het niet wil. Het is gewoon allemaal heel lastig," geef ik toe en ik staar naar de grond. Ik schuifel een beetje met mijn voeten.

"Je bent pas net single van een jongen die je heeft bedrogen," zegt hij en zijn bruine ogen staren me aan.

"Ik kom wel over hem heen. Ik bedoel ik ga op wereldtour en zie hem een jaar niet," glimlach ik zacht. Diep van binnen ga ik kapot, zelfs al is het over. Vind ik het fijn om Nash te zien. Om zijn lange haar en blauwe ogen te zien. Om hem naar me te zien staren terwijl ik wegkijk en doe alsof er niks aan de hand is. Alsof ik niet weet dat hij naar me staart.

"Ga je op wereldtour?" Vraagt Dioni met zijn mond wijdopen. Ik knik glimlachend.

"Nou ja ik hoop het dan, het enige wat ik nodig heb is een voorprogamma. Alleen ik kan niemand vinden," vervolg ik.

"Wij kunnen wel," biedt hij aan. Mijn ogen stralen. Al is hij Nederlands en zijn hun liedjes Nederlands, is dat niet leuk? Ook al kan ik hun totaal niet verstaan hun muziek is alles behalve slecht.

"D-dat is een goed idee," stamel ik.

We hebben nog een heel gesprek en zo leren we elkaar beter en beter kennen. De zon gaat langzaam onder en mijn gedachte is niet bij Nash.

"Moeten we niet terug?" Onderbreekt hij onze stilte terwijl hij ons aankijkt. Ik schud mijn hoofd en ga langzaam met mijn hoofd op zijn schouder zakken. Voorzichtig doet hij zijn arm om me heen, ik voel een glimlach opkomen. Het is niet dat ik iets voor Dioni voel. Dit is een fijn vriendschappelijk gevoel. 

"Het is zo mooi hier," geef ik toe. Al is Nederland wel echt een platteland, met veel meren, koeien en koffieshops. Het voelt anders dan in Los Angelos. Daar is alleen drama.

"Leer me is een Nederlands woord," zeg ik en ik schuif dichter tegen hem aan.

"Zeg is: je bent prachtig," zegt hij. Ik begin te lachen.

"Wat is je bent prachtig?" Probeer ik in het Nederlands te zeggen en hij begint luid te lachen. Ik ga van hem af en we lachen samen. Samen.

"You're beautiful," zegt hij nadat hij is uitgelachen. Nog steeds hoor je zijn Nederlandse accent erdoor heen. We kijken elkaar aan.

"Jij ook," zeg ik en langzaam sluit ik mijn ogen.