VOLTOOID Vine queen two.

Hoofdstuk 72.

Voordat je dit leest wil ik even zeggen dat dit een kapot slechte deel is..

POV CAMERON

"Brooklyn," roep ik en ik ren de weg op, snel til ik haar op en ren terug. Haar tranen blijven stromen, voorzichtig opent ze haar ogen.

"Wat doe je?" Schreeuwt ze en ik hou haar strak vast. Ze probeert zich los te trekken. Brooklyn is mijn beste vriendin en nu ik mijn beste vriend kwijt ben kan ik niet haar kwijtraken.

"Rustig het komt goed," zeg ik en ik trek haar in mijn armen. Ik voel mijn shirt bij mijn borst nat worden.

"I-ik wil het niet Cameron," huilt ze.

"Ik wil niet verder gaan zonder Nash. Dit is mijn schuld," huilt ze harder. Ze gaat kapot, zo kapot. Haar hart is gebroken net als haar leven nu.

"Cameron, ik wil naar Nash," smeekt ze me. Mijn hart breekt nog erger, nog erger dan het al was. Langzaam stroomt er een traan over mijn wang.

"Ik weet het," ik wrijf over haar rug heen. Nog nooit heeft Brooklyn me zo hard nodig gehad. Het dringt me nu pas door, ik heb haar leven gered. Ze wilde haar leven opgeven om bij de jongen te zijn van haar dromen.

"I have never stopped loving him," zegt ze zacht. Nog steeds heb ik haar vast, Brooklyn is net als een klein zusje voor me. Vaak komt ze Jade en mij om hulp vragen.

"Ik weet het."

Het doet niet normaal veel pijn om te weten dat er een grote kans is dat ik mijn beste vriend kwijt raak, maar het wordt alleen erger als Brook ook weg is. En zonder dat ik het door heb barst ik in tranen uit. Ik zou precies het zelfde doen als Brooklyn. Als ik Jade en Chloe zou kwijtraken heb ik niks meer om van te leven.

"Het komt goed," zeg ik terwijl ik weet dat ik het hoogs waarschijnlijk fout heb. Ik voel steken, zoveel pijn heb ik. Nash en Brooklyn.

Net als Romeo en Juliet, ze willen allebei hun leven eindigen voor elkaar. Na alles wat ze zijn doorgaan, hebben ze altijd van elkaar gehouden.

"Hij mag niet dood."

Ik wrijf over haar rug.

"B-brooklyn niet meer doen," zeg ik zacht. Ze laat me los en kijkt me aan. Haar ogen zijn rood en opgezwollen.

"Cameron, je snapt het niet. Nash heeft zelfmoord gepleegd, omdat ik niet bij hem wilde zijn. Omdat ik hem geen derde kans kon geven. Hij wilde een toekomst hebben, maar alleen met mij. En als hij die toekomst niet had wilde hij het niet."

POV BROOKLYN

"Brooklyn, er is nog een kans dat hij het overleefd!" Zegt Cameron. Een kans? De kans is zo minimaal.

Het beeld van dat ik Nash vond is het ergste beeld wat ik heb gezien.

-

Ik lig in bed en scrol door mijn galerij. Foto's van Nash, Nash en nog is Nash.

"B-brooklyn?" Hoor ik de zachte stem van Rob. Ik draai me om en ik sla mijn armen om hem heen.

"Het komt goed," een traan loopt langs mijn wang en ik verberg me in mijn shirt. Hij heeft makkelijk te vertellen.

"Het komt niet goed," zeg ik tegen hem. Niks komt goed als Nash er niet is. Niks komt goed als ik hem niet kan vertellen hoeveel ik van hem hou. Altijd wilde ik verder gaan met mijn leven. Ik wilde dat Nash uit mijn leven was. En nu? Nu dat zo is. Merk ik eigenlijk dat alles tig keren erger is dan ooit. Ik krijg veel steun van Fans, maar niks laat me beter voelen door het feit dat Nash en ik nooit meer bij elkaar zullen zijn.

"Nooit meer."

"Je bent een sterk meisje," zegt hij en hij wrijft over mijn rug.