Deel6

857 33 0
                                    

Piekerend smeert hij de broodjes denkt over te veel na. Hij zou Eva helpen dat weet hij zeker maar hoe? Ze was zo in paniek geweest de eerste twee weken nadat het is gebeurd. Ze durfde niet alleen over straat at amper en keek alleen maar voor zich uit geen gevoel was uit haar ogen te lezen een leegte dat wel. Daarna ging het iets beter maar de nachtmerries bleven komen. Ze is nu eindelijk een beetje uit de put en nu dit. Hij snapt het heel goed een kind van je verkrachter opvoeden het is bijna onmogelijk. Vooral in Eva haar situatie waar ook haar verleden een rol speelt. 'Hey' glimlacht Eva lichtjes maar hij hoort de pijn in har stem. Ze gaat zitten en Wolfs loopt naar haar toe. 'Kijk eens eet smakelijk' laat hij zijn hand over haar schouder glijden om vervolgens met een bord met daarop een broodje voor haar te zitten. 'Ben je al iets minder misselijk' kijkt hij haar vragend aan als ze voorzichtig een hapje van haar broodje neemt. 'Ja' zucht ze diep. 'Blijf anders vandaag thuis' legt hij zijn hand op haar hand. 'Nee ik wil gewoon werken' schud ze haar hoofd. 'Ik wil dat je gaat praten Eef. Met mij, Marion of een ervaren iemand' vind hij dat het zo niet langer kan. 'Wij praten toch al' verlaat een zucht haar mond. 'Ja maar gewoon meer zodat je alles een plekje kan geven zo kan je alles verwerken en ik denk dat dat heel belangrijk is omdat je nu een kleintje krijgt'. Zegt hij voorzichtig bang dat ze boos op hem zou worden. 'Ik ga vanavond naar Marion, ik moet het haar ook nog vertellen' reageert ze tot zijn verbazing niet boos. Marion heeft nachtdienst en dus kon ze het haar nog niet vertellen.

Stay strong Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu