Deel 58

644 31 0
                                    

~2,5 maanden later ~
Onrustig loopt Eva heen en weer door de kamer ze zit al heel de dag thuis en verveelt zich kapot. Alle kamers zijn al gedaan inclusief dweilen. Ook de kamer van Wolfs die al lange tijd niet meer in gebruik is. Met een zucht gaat ze zitten waarna ze gelijk weer op staat om naar boven te lopen en haar schoenen en jas aan te doen en naar buiten te lopen. Ze is moe maar stil op de bank gaan zitten is niks voor haar. Met stevige passen loopt ze langs de Maas. Toevallig komen Wolfs en Tess haar tegemoet lopen maar Eva heeft het eerst niet door omdat ze naar het water staart. 'Hey Eef' word ze opgeschikt. 'Wolfs' kijkt ze met twinkelende ogen op. 'Waar zijn jullie mee bezig ik wil jullie helpen' kijkt ze beide blij aan. 'Eef je weet dat dat niet mag' moet hij lachen om zijn beste vriendin. 'Kom op ik verveel me kapot'. 'Nee Eva jij gaat nu naar huis en je gaat uitrusten want je bent moe' ziet hij aan haar. 'Dan neem ik vanavond bami mee' beloofd hij haar. 'Oké' zucht ze dan maar diep omdat ze weet dat ze hem niet overgehaald krijgt.'kom ik zie je vanavond' schenkt hij haar een glimlach waarna ze weer door lopen en ook Eva zich omdraait naar huis.

Thuis gaat ze weer met een diepe zucht op de bank zitten. De tv zet ze aan maar zoals verwacht is er niks op. Haar hoofd draait zich naar het kastje waar de foto op staat van de echo. Een kleine glimlach tovert haar gezicht haar hand glijd over haar buik. Ze staat weer op en dit keer om de foto van de echo op de kinderkamer te zetten. Ze loopt naar het ledikantje die nu nog leeg is maar later haar kindje in zal liggen. Een trots gevoel bekruipt haar maar gaat al snel weg ze wilt het niet en daar blijft ze bij.

Stay strong Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu