Deel 75

647 32 2
                                    

Wolfs schikt wakker van het gehuil van Finn. Hij kijkt om zich heen, de woonkamer hoe is hij daar terecht gekomen. Alles voelt zwaar alsof er een trukker over hem heen is gereden. Hij zal de slaap we nodig hebben gehad. Vermoeit staat hij op wetend dat Eva het jongetje niet zou gaan halen. Een blik werpt hij op zijn horloge al 1 uur geeft die aan.een uurtje zal hij geslapen hebben en Finn iets van 2.

'He aapje' opent hij de deur van het huilende jongetje. Het gehuil stopt en voorzichtig haalt hij het jongetje uit zijn bedje. Zijn pyjamaatje laat hij voor wat het is en loopt samen met het jongetje naar beneden. Wolfs maag rommelde al wat en besluit lunch voor hemzelf en voor Eva te maken.

Met een dienblad vol eten loopt hij naar boven, Finn hangt in zijn andere arm en klemt zich aan Wolfs vast. Wat onhandig opent hij de deur van Eva haar kamer en loopt naar binnen. Aan haar houding ziet hij dat ze nog slaapt en zet dan ook het dienblad weg om haar zachtjes wakker te maken. Langzaam gaan haar ogen wat open 'Hey hoe laat is het' zegt ze wat schror. '1 uur ik dacht jij lust vast wel wat te eten' pakt hij het dienblad van het nachtkastje. 'Lekker' komt Eva blij verrast omhoog. 'Maar eerst heeft je ventje honger' pakt hij Finn om die aan Eva te geven. Een zucht verlaat haar mond waarna ze hem toch maar begint te voeden. Na een tijdje is Finn er wel klaar mee en kan ook Eva beginnen met eten. 'Mmh lekker Wolfs Dankje' geniet Eva van het croissantje me kaas. 'Mooizo' glimlacht hij dan ook naar Eva om zelf ook weer verder te eten. Dat terwijl hij kijkt naar Finn die op het bed ligt en op zijn speentje sabbelt.

Stay strong Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu