Stay strong

Deel 61

'Wij helpen met zoeken' staat Wolfs op. Snel pakt hij haar handje zodat ze haar niet kwijt zouden raken. Na ongeveer een halfuur hebben ze haar moeder nog niet gevonden. 'Pff waar is haar moeder nou' word Eva al aardig moe van het lopen. ' die zal ook wel in paniek zijn wat zou jij doen als je kind opeens verdwenen is. Als een kip zonder kop rond rennen' stopt hij bij een bankje. 'Ga even zitten kan je even rusten' streelt hij haar arm. Zachtjes knikt ze waarna ze gaat zitten het meisje komt als snel op haar schoot zitten. 'Hoe heet jij' kijkt Wolfs haar vragend aan. 'Saar' geeft ze netjes antwoord. 'En je achternaam' in hij voor haar gehurkt en kijkt haar lief aan wat Eva zo schattig vind. 'De groot' knikt ze. 'Saar de groot' glimlacht hij waarna hij opstaat en zijn telefoon pakt. 'Bel het Bureau misschien heeft haar moeder zich daar gemeld' beantwoord hij de vragende blik van Eva. 'Heb jij baby' prikt het meisje zachtjes in Eva haar buik. 'Ja' knikt Eva. 'Mij mama hebt ook baby is ook zo dik' grinnikt ze zacht Wat Eva doet glimlachen. 'Ja is goed dan komen we er aan' eindigt Wolfs het gesprek. 'Haar moeder heeft zich inderdaad gemeld' zegt hij opgelucht. 'Kom dan gaan we naar jou mama toe' zet Eva het meisje op de grond om vervolgens ook op te staan en haar bij de hand te pakken om zo naar de ponti te lopen en de auto te pakken naar het bureau.

'Mama' laat het meisje snel de hand van Eva los bij het zien van haar moeder. 'Schat je moet niet zomaar weg lopen' hurkt haar moeder voor haar neer om haar een knuffel te geven. 'Dank jullie wel' geeft ze Eva en Wolfs een hand als ze is opgestaan. 'Geen probleem' glimlacht Eva. 'Kom dan zullen we maar weer naar huis gaan he Saar. 'Doei' zwaait Saar vrolijk met haar handje. 'Doei' zeggen Eva en Wolfs tegelijk met allebei een glimlach.