Ένιωσα ανακούφιση όταν είδα το 'Διαβάστηκε' αλλά δύο λεπτά περνούσαν χωρίς να παίρνω απάντηση. Τελικά ήταν βλακεια να στείλω. Εγώ δεν είμαι γιαυτα και θα νομίζει ότι τον κυνηγάω.
Ο ήχος του νέου μηνύματος διακόπτει τον παραλογισμο μου. Απάντησε.*Έλα που δεν ξέρεις*, γράφει και εγώ χαμογελαω επειδή συνειδητοποιω ότι έκανε ποστ για εμένα. Για μια συζήτηση μας. Ακραίο.
*Ααα ξέρω;* γράφω.
*Εσύ ξες εγώ δεν ξέρω και θέλω να μάθω*, απαντάει και ελπίζω να μην ήταν τοσο περίεργος.*Ε δες την ομαδική των φαν σου και ίσως καταλάβεις*
Ή απάντηση αργεί να έρθει γύρω στα πέντε λεπτά.*Ααα αυτό το Ελιαν είναι ο λόγος μήπως;*, το βρήκε.
*Συγχαρητήρια, πάρε μπισκότο*, ελπίζω να καταλάβει την ειρωνεία μου.*Δεν έχεις προσέξει ακόμα ότι έχεις ξεχάσει το κινητό σου στο μαγαζί ε;*, γράφει και κοκαλωνω. Δεν το πιστεύω γαμω την τύχη μου. Η βιασύνη μου να φύγω από εκείνο το μέρος και ο τρόπος που ο Ίαν μου αποσπουσε την προσοχή είχαν ως αποτέλεσμα να αφήσω εκεί το κινητο μου. Η τύχη μου έχει πάει κάποια εκδρομή μακρυά μου από ότι φαίνεται αν και δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη τύχη αλλά δεν συγκρίνεται με τις τελευταίες μέρες.
*Πες μου ότι το έχεις εσυ*,στελνω απελπισμενη. Ο νονος μου πληρωσε πεντακοσια ευρώ για να μου πάρει ένα περισσότερο από αξιοπρεπή κινητό οπότε δεν πρέπει να το χάσω σε καμία περίπτωση.
*Ναι αλλά σχολασα, δεν είμαι στο μαγαζί*. Γαμωτο.
*Πότε θα είσαι εκει;*. Εύχομαι σύντομα γιατί δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το κινητό μου, χωρίς τα ακουστικά και την μουσική.
*Έχω άδεια μια εβδομάδα*. Τέλεια. Καταπληκτικά. Φανταστικά.
*Άμα θες έλα στο μέρος που κάνω πρόβα με τα παιδιά για να στο δώσω*, η ιδέα αυτή με τρομάζει, δεν θέλω να βρεθώ σε έναν χώρο με έξι άντρες αλλά χρειάζομαι το κινητό μου οπότε θα το υποστω. Δεν νομίζω να είναι βιαστες.Μου φαίνεται περίεργο πώς η μοίρα ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, μας φέρνει κοντά με τον Ίαν , μιας και σε λιγότερο από μια εβδομάδα τον έχω δει τρεις φορές και θα τον δω και τέταρτη.
Μου έστειλε την διεύθυνση και του είπα ότι θα πάω εκεί το απόγευμα για να το πάρω. Φυσικά δεν θα πω τίποτα στην αδερφή μου.
Ή υπόλοιπη μέρα πέρασε βαρετά. Στις 6 ξεκίνησα από το σπίτι επειδή η αποθήκη που έκαναν πρόβες ήταν μακρυά, σχεδόν μια ώρα περπάτημα. Δεν έχω πρόβλημα όμως να περπαταω μου αρέσει.
YOU ARE READING
Him
FanfictionΔεν πίστευε σε καμία ουτοπία, ούτε σε θαύματα και ξαφνικές αλλαγές. Ήθελε μόνο να ζει, να ταξιδεύει, να αναπνέει, να ονειρεύεται. Η συναναστροφή με άλλα άτομα ήταν κάτι που απεχθανόταν. Μόνο η ίδια ήξερε ποια είναι. Και όσο μαύρα να ήταν τα ρούχα κα...