Κεφάλαιο 11

1.5K 195 13
                                    

  Η μόνη μου ετοιμασία ήταν να πιάσω κοτσίδα τα μαλλιά μου και να φορέσω ένα τζιν μπουφάν. Κανείς δεν ήταν σπίτι όταν έφυγα, κάτι που έκανε τα πράγματα ευκολότερα.
Το αμάξι του εμφανίστηκε δέκα λεπτά αργότερα, κατά τα οποία είχα παγώσει. Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα τρέμοντας.

''Άργησα ε;'', ρωτάει σχεδόν ενοχικά. ''Ε όσο να'ναι", απαντάω βάζοντας τα χέρια μου στο κλιματιστικό που είχε ευτυχώς στο αμάξι του για να τα ζεστάνω.

''Για πες, τι έγινε και ήθελες να με δεις;'',ρωτάει κάπως πονηρά, λες και με ειρωνευόταν.
''Η αδερφή μου έμαθε ότι χθες βγήκαμε",ξεφουρνίζω κατευθείαν.

''Έλα ρε γαμω'',λέει αλλά δεν φαίνεται και πολύ θυμωμένος, ίσως γλιτώσω τον φόνο.

"Συγγνώμη δεν μπορούσα να κάνω και τίποτα για να μην...''
''Καλά δε πειράζει", με διακόπτει.

Βγαίνει από το αμάξι και τον ακολουθάω μπερδεμένη. "Της είπες όμως ότι ήταν φιλικό έτσι;'', με ρωτάει ενώ τον πλησιάζω. Ο κρύος αέρας χτυπάει το πρόσωπο μου.

''Εννοείται!'',απαντάω με λίγο πιο πολύ ένταση από όσο ήταν απαραίτητο. ''Και τώρα θα το πει σε όλες;'',με ρωτάει αγχωμένος.

''Ελπίζω πως όχι",απαντάω. "Θα το πει",διαπιστώνει και δε μπορώ να διαφωνήσω, ξέρω την Νικόλ.

''Συγγνώμη'', λέω ξανά και δεν έχω ιδέα γιατί αρχίζει να γελάει. ''Τι γελάς;''
''Με ξέρεις τόσο λίγο και έχεις πει συγγνώμη ήδη έξι φορές. Είσαι κακό κορίτσι'', με κοροιδεύει κάνοντας με να γελάσω.

''Είσαι κομπλέ από χθές;'', ρωτάει με ενδιαφέρον. ''Ναι, το πρωί με πονούσε το κεφάλι αλλά εντάξει τώρα'',απαντάω.

''Εσύ είσαι εντάξει τώρα με την κοπέλα σου και με το γκρουπ;'', ρωτάω.

''Με το πρώτο όχι με το δεύτερο ναι'',απαντάει χωρίς να φαίνεται να θέλει να το συζητήσει περισσότερο.

Ακολουθεί ένα λεπτό απόλυτης σιωπής, απλά κοιτάμε ο ένας τα μάτια του άλλου.

''Βασικά εγώ αυτό για την αδερφή μου ήθελα να σου πω, μπορείς να φύγεις τώρα'', λέω σπάζοντας την ησυχία επειδή ένιωθα αμήχανα.

''Με διώχνεις;'', ρωτάει κάνοντας τον θιγμένο. Γελάω. Μετά κοιταζόμαστε πάλι, είναι πολύ άβολο αυτό αλλά μαρεσει πιο πολύ απ'ότι είναι λογικό να κοιτάω τα μάτια του.

''Άντε καλά, καληνύχτα'', λέει χαμογελώντας και χαμογελάω κι εγώ ψεύτικα επειδή δεν θέλω να φύγει τόσο γρήγορα.

HimWhere stories live. Discover now