Him

Κεφάλαιο 16

'Πλευρά Ίαν' (ήρθε η ώρα :') ~Flashback 2 χρόνια πριν~Τους είχα πει να μην πιούμε τόσο αλλά ήθελαν να το τερματίσουμε απόψε, ήταν τα γενέθλια του Τέο. Δεν γουστάραμε να πάμε σε κανένα ψαγμένο κλαμπ, θέλαμε να είμαστε μόνοι οπότε πήγαμε στο πάρκο μετά το δάσος. Το είχαμε ανακαλύψει πρόσφατα και ήταν γαμάτο. Ήμασταν λιώμα, με το ζόρι έβλεπα καν μπροστά μου όταν μια κοπέλα ήρθε εκεί στο πάρκο. Την κοιτούσαμε και οι τρεις από πάνω μέχρι κάτω, ήταν ωραία γκόμενα. Φοβήθηκε λίγο όταν μας είδε, της πιάσαμε τη κουβέντα τη ρωτούσαμε τι έκανε μόνη τέτοια ώρα και είπε πως ερχόταν συχνά για να ηρεμήσει. Δεν κατάλαβα πότε ακριβώς ξέφυγαν τα πράγματα πάντως σε λίγο της είχαμε βγάλει τα ρούχα. Την συνέχεια την έκαναν οι άλλοι δύο, εγώ καθόμουν στο παγκάκι και τους κοιτούσα. Μισώ τον εαυτό μου κάθε μέρα και πιο πολύ μετά από αυτό, κι όταν είδα την Έλενα έμοιαζε πολύ με εκείνη την κοπέλα, στην αρχή μάλιστα νόμιζα πως ήταν αυτή. Μετά κατάλαβα πως δεν ήταν, παρ'όλα αυτά ήθελα να την πλησιάσω, να της φερθώ καλά για να νιώσω καλύτερα, όσο μαλακία κι αν ακούγεται. Τα είχα με την Άννα τότε, της το είπα και δεν μου ξαναμίλησε για ένα χρόνο, μετά την εμφάνισή μου στο X factor με θυμήθηκε και τα ξαναβρήκαμε.

Από τη στιγμή που την είδα να πηδιέται με άλλον υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν πρόκειται να ξαναδεθώ με καμία γκόμενα, επέτρεψα ήδη σε αυτήν να με γαμήσει ψυχολογικά δύο φορές και δεν θα επιτρέψω σε άλλη. Αλλά η φάση με την Έλενα είναι διαφορετική, μ'αρέσει και δεν θέλω να της φερθώ σαν κάφρος αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, δεν σκοπεύω με την καμία να κάνω σχέση, θέλω απλά να πηδάω και να φεύγω. Αλλά η Έλενα με έχει τρελάνει με κάποιον τρόπο που δεν έχω καταλάβει ακόμα. Είναι διαφορετική κι αυτό με ελκύει. Δεν υπάρχει περίπτωση να την ερωτευτώ όμως.

(Τώρα) Οδηγούσα για αρκετή ώρα χωρίς να είμαι και πολύ σίγουρος για το που πήγαινα, απλά μακρυά από το σπίτι της. Το αμάξι μου μυρίζει καρύδα και δεν ανοίγω τα παράθυρα για να μη φύγει η μυρωδιά, μου αρέσει. Χτυπάει το κινητό αλλά βαριέμαι να το σηκώσω. Όταν βλέπω πως επιμένει το αρπάζω και φέρνω το ακουστικό στο αυτί μου τσαντισμένος. "Τι;",λέω χωρίς να ξέρω καν ποιος είναι, τι με νοιάζει κιόλας. "Ίαν;",αναγνωρίζω κατευθείαν τη φωνή της Άννας, τι θέλει πάλι αυτή; "Θα φροντίσω άλλη φορά να βλέπω ποιος είναι πριν το σηκώσω" "Θέλω να βρεθούμε, σε παρακαλώ έχω να σου πω τόσα πολλά, μου έχεις λείψει", η αλήθεια είναι πως μου έλειψε κι εμένα λίγο αλλά στα αρχίδια μου, είναι μια σκρόφα. "Ας τον σκεφτόσουν πριν πηδηχτείς με ένα ξένο παπάρι",φωνάζω και το κλείνω. Δεν μου αρέσει να μιλάω τόσο άσχημα σε μια κοπέλα που σήμαινε τόσα για μένα εδώ και χρόνια αλλά την έχω μισήσει τόσο πολύ μετά από αυτό. Είναι όλες τους πουτάνες. Γιαυτό έχω δώσει κι αυτή την υπόσχεση στον εαυτό μου εξάλλου...