Him

Κεφάλαιο 18

Πλευρά Ίαν

Ξύπνησα το μεσημέρι και δεν είχα ιδέα τι στον πούτσο συμβαίνει, ποιος είμαι, που μένω. Σηκώθηκα με έναν τρελό πονοκέφαλο και διαπίστωσα πως ήμουν μόνος στην αποθήκη. Άρχισα να έχω επαφή με το περιβάλλον και θυμήθηκα ότι αύριο ξεκινάει το tour. Κατευθείαν δοκίμασα την φωνή μου, δόξα τω θεό δεν είχε κλείσει. Πήγα σπίτι με το αμάξι, ήπια δύο καφέδες για να συνέλθω εντελώς. Ποιος έξυπνος άνθρωπος πίνει τόσο πολύ δύο μέρες μετά το tour του; Και ήπια για την Έλενα; Γιατί να πιω για την Έλενα; Λες και με νοιάζει για την τύπισσα. Αλλά για κάποιο λόγο τη σκέφτομαι συχνά, μου τη δίνει αυτό αλλά δε παίζει να κάνω το λάθος να την ερωτευτώ, σε καμία περίπτωση.

Μέχρι το βράδυ χαλάρωνα στο pc. Δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση για το γιατί συνέχιζα να τη σκέφτομαι αλλά για κάποιο λόγο ήθελα κάθε λεπτό όλο και πιο πολύ να τη δω και να της δείξω τι σημαίνει Ίαν Στρατής. Δεν θα πήγαινα όμως, μέχρι που ένα μήνυμα του Πάνου πυροδότησε τον εγωισμό μου. *Αν δεν χωθείς εσύ στην Έλενα θα χωθώ εγώ να ξες. Είναι πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα και χθες έλεγες συνέχεια το όνομα της. Την γουστάρεις ρε ή να κάνω κίνηση; ;)*, έλεγε ο βλάκας. *Mh thn plhsiaseis kan, paw hdh spiti ths*, έγραψα και έκλεισα τον υπολογιστή. Έκανα ντουζ, έφτιαξα τα μαλλιά μου, ντύθηκα και έβαλα μπόλικο άρωμα από εκείνο που ξέρω ότι την τρελαίνει.

Έφτασα σχετικά γρήγορα, αφού έτρεχα ως συνήθως. Άνοιξα το κινητό μου για να της στείλω αλλά για κάποιο λόγο δε μπορούσα. Ή με έκανε block ή το έσβησε. Μάλλον το να την ρίξω θα είναι πιο δύσκολο από ότι περίμενα. Αναρωτιόμουν τι να κάνω ώστε να κατέβει αλλά να μη με ακούσουν οι δικοί της. Θα ήταν χαζό να πάω να χτυπήσω το κουδούνι; Λογικά ναι.
Έτσι βγήκα από το αμάξι κι άρχισα να πετάω πέτρες στο παράθυρο της. Τι άλλη μαλακία θα κάνω για αυτή την κοπέλα...

Ευτυχώς ανταποκρίθηκε σύντομα στο κάλεσμα μου και άνοιξε το παράθυρο, είδα το πρόσωπο της να ξεπροβάλει, είναι κούκλα γαμώ. "Κατέβα να μου ανοίξεις",φώναξα ψυθιριστά. "Πας καλά; Τι κάνεις;'",είπε εκείνη. "Περιμένω να μου ανοίξεις",την ειρωνεύτηκα και στριφογύρισε τα μάτια. "Όχι φύγε",το έπαιζε δύσκολη. "Αν δεν κατέβεις με το τρία θα αρχίσω να φωνάζω το όνομα σου και θα ξυπνήσει όλη η γειτονιά, μαζί και οι δικοί σου",την απείλησα. "Δεν είναι εδώ",είπε. Καλό αυτό. "Στα αρχίδια μου κατέβα",φώναξα λίγο πιο δυνατά και μου είπε να σκάσω.

"Ένα...",άρχισα να μετράω αλλά δεν με έπαιρνε στα σοβαρά, λες και δεν ξέρει τι είμαι ικανός να κάνω. "Δύο...",συνέχισα. Εκείνη με κοίταζε με δυσπιστία. "Τρία. ΕΛΕΝΑΑ",ούρλιαξα κι εκείνη έτρεξε κατευθείαν κάτω. Χα.