Him

Κεφάλαιο 22-Τελευταίο

  Δεν είχα σκεφτεί καθόλου τις αντιδράσεις των συμμαθητών μου,μέχρι που πήγα στο σχολείο την επόμενη μέρα. Με περικυκλωσαν αμέσως περίπου 15 κορίτσια από την πρώτη Λυκείου και μου έλεγαν ποσό χαρούμενες είναι.
"Ταιριάζετε τόσο πολυ,ειναι πάρα πολύ γλυκός μαζί σου και ειστε υπεροχοι",μου λέει μια απο αυτές και οι υπόλοιπες συμφωνούν. "Ευχαριστούμε",λέω μόνο.

Έπειτα μου έρχεται μια ιδέα, επειδή είναι πολύ γλυκές. "Μια μέρα που θα έρθει να με πάρει θα σας φωνάξω να του πείτε ένα γεια",λεω χαλαρά κι αρχίζουν να τσιριζουν σαν την αδερφή μου. Με ευχαρίστησαν χιλιες φορες και μετά μπήκα στην τάξη. Εκει,ηταν οι αντιδράσεις που ευχόμουν να αποφύγω.

"Λύθηκε το μυστήριο. Με τον Ιαν τα έχεις τελικά ε; Ποια εισαι τέλος πάντων;",αστειεύεται ένας συμμαθητής μου.
"Αναρωτιέμαι γιατί να τα έχει ο Ίαν με το φρικιό",ακούω από πίσω μου την σκυλα να ψιθυρίζει.
"Το ακουσα αυτό, δεν χρειάζεται να ζηλεύεις τόσο",είπα και γυρισα για να παρακολουθήσω το μάθημα.

Το εφταωρο τελειωσε μετα απο παρα πολύ πρήξιμο για εμενα και τον Ίαν.
Κι όταν βγήκα απ το σχολείο, δεν το πίστευα πως ηταν εκει. Με την μηχανή.
Νιώθω όλα τα μάτια καρφωμένα πάνω μας όταν πλησιάζω και τον φιλάω.
Γυρίζω και βλέπω τα κορίτσια από την πρώτη να μας παρατηρούν έκπληκτες.
Τις κάνω νόημα να έρθουν και πλησιάζουν ντροπαλά.

"Θέλουν να σου μιλήσουν, ειναι fans,κατέβα",λεω στον Ίαν και εκείνος ξεφυσαει, πετάει το τσιγάρο του και κατεβαίνει απο την μηχανή.
Τα επόμενα είκοσι λεπτά τον αγκαλιάζουν, του μιλάνε και βγάζουν φωτογραφίες.
Επιτέλους ανεβαίνουμε στη μηχανή και φεύγουμε. Τον κρατάω σφιχτά οταν βλέπω πως μπαίνει στον κεντρικό. Αναρωτιέμαι που πηγαίνουμε αλλα δεν μπορώ να ρωτήσω γιατί δε θα ακούσει.

Τα ματια μου δακρύζουν οπότε βαζω το κεφάλι μου στην πλάτη του.
Φτάνουμε σε μία έρημη παραλία, εκείνος αφήνει κάπου τη μηχανή και κατεβαίνουμε. "Χειμωνιάτικα;",απορώ και χαμογελάει.
Περπατάμε ως την αρχη της θάλασσας και καθόμαστε στην άμμο.
Ο κρύος αέρας με χτυπάει παραδόξως ευχάριστα, αναπνέω καθαρό αερα.

"Λατρεύω την θαλασσα",λέω έχοντας κλειστά τα μάτια για να νιώσω περισσότερο την ομορφιά. "Κι εγώ",λέει και ξαφνικά με ξαπλώνει στην άμμο.
Σκύβει και με φιλάει, έπειτα σηκώνομαι και τον σπρώχνω, ανεβαίνω απο πανω του και φιλάω τον λαιμό του καθώς εκείνος με κρατάει απο τα οπίσθια.

Με την άκρη του ματιού μου βλέπω να πλησιάζει ένας γέρος, οπότε γρήγορα κατεβαίνω από τον Ίαν.
Ο παππούς δεν ασχολείται με εμας,περπατάει μονος του στην παραλία.
Ο Ιαν ανακαθεται απέναντι μου.
"Φοβάμαι μη γινω ετσι",λεει και τον κοιτάζω ερωτηματικά.
"Ενας μοναχικός γέρος",εξηγεί.