Him

Κεφάλαιο 8

Αναρωτιέμαι αν θα είναι άβολο το υπόλοιπο χρονικό διάστημα που θα περάσουμε μαζί. Εγώ συνεχίζω να τρέμω. Θα ξεπαγιάσω μέχρι να γυρίσουν οι δικοί μου. Ο Ίαν με κοιτάει και γελάει. Σηκώνεται από δίπλα μου και περπατάει ως το αμάξι με στυλ όπως πάντα. Ανοίγει το πορτ μπαγκαζ και βγάζει ένα μπουφάν. Έπειτα επιστρέφει σε εμένα και ενώ περίμενα να μου το δώσει, το έβαλε εκείνος στους ώμους μου τρυφερά. Αμέσως ανακουφίζομαι . ''Σε ευχαριστώ πολύ. Και που μένεις μαζί μου και για το μπουφάν'', λέω γλυκά και μου χαμογελάει.

''Δεν είναι τίποτα...Για πες μου για εσένα'', λέει και τον κοιτάω παραξενεμένη. Τι θέλει να ξέρει για την βαρετή προσωπικότητα μου;

''Τι θες να μάθεις;''

''Πας τρίτη λυκείου; Τι θες να σπουδάσεις;''

''Βασικά, δεν με νοιάζει το σχολείο. Δεν ασχολούμαι και πολύ. Θέλω να γίνω συγγραφέας''λέω ειλικρινά.

''Ωω καλλιτεχνική ψυχή δηλαδή''

''Ναι, κάπως''

''Εσύ παράτησες το σχολείο στο λύκειο;''

''Και βέβαια. Σιγά μη πήγαινα λύκειο, μαλακία. Βγάζω τα λεφτά μου με τον τρόπο μου'', λέει με σιγουριά.

''Ναι συμφωνώ αλλά οι γονείς σου;'', φαντάζομαι την μάνα μου αν της έλεγα ότι θα παρατήσω το σχολείο.

''Στην αρχή είχαν στραβώσει αλλά μετά κομπλέ. Έβλεπαν πόσο γουστάρω τη μουσική οπότε το δέχτηκαν''μου εξηγεί.

''Το ψήνεις να σε ανεβάσω από το παράθυρο;'', ρωτάει και γελάω.

''Ούτε καν, την θέλω τη ζωή μου''

''Τι εννοείς; Ότι δεν με εμπιστεύεσαι;''λέει παριστάνοντας τον θιγμένο και το επόμενο λεπτό με έχει σηκώσει με κάποιο τρόπο, που το κεφάλι μου έιναι στη μεση του, το σώμα μου στον ώμο του και τα πόδια μου στην κοιλιά του.

''Ρε άσε με κάτωωωωω'', φωνάζω εξαγριωμένη γιατί φοβάμαι.

''Είπες ότι θες να με μάθεις. Ε, αυτός είμαι λοιπόν'', είπε και άρχισε να τρέχει με εμένα πάνω του να τον βαράω και να φωνάζω. Το αίμα μου είχε πάει όλο στο κεφάλι. Αυτός συνέχιζε να τρέχει βγάζοντας διάφορους ήχους σαν των Ινδιάνων. ''Ου ου ου ου. Αουυυ'', φώναζε σαν ηλίθιο και δεν μπορούσα να μην γελάσω με την τρέλα του.

''ΚΑΝΤΕ ΗΣΥΧΙΑ ΡΕ'', ακούστηκε μια φωνή από ένα σπίτι κι αυτός με άφησε αμέσως κάτω ενώ γελούσαμε δυνατά΄και οι δύο.