Him

Κεφάλαιο 15

Βάζει μπρος κι εγώ εκπλήσσομαι που είμαι πάλι στο αμάξι του, νόμιζα πως δεν θα τον ξαναέβλεπα. "Θενξ που ήρθες να με βρεις και αγνόησε τους μαλάκες, δεν ήξεραν τι έκαναν"

"Έχεις κακές παρέες πάντως",σχολιάζω. "Φημίζομαι για τις κακές παρέες μου",χαμογελάει και τον μιμούμαι. "Πάντως οι fans σου αποφάσισαν να με αφήσουν ήσυχη"τον ενημερώνω.

"Χμμ κάτι είναι κι αυτό",απαντάει. Το τηλέφωνο του χτυπάει, το σηκώνει. "Ποιος;",μα τι ευγενικός...
"Ζω, Σπύρο",λέει στον φίλο του. "Σε κάνα μισάωρο", το κλείνει. Αναρωτιέμαι γιατί είπε πως θα γυρίσει σε ένα μισάωρο αφού η αποθήκη είναι δέκα λεπτά μακρυά αλλά δεν ρώτησα εννοείται.

"Έκανες κι εσύ αυτά τα πράγματα παλιά;",δεν είμαι σίγουρη αν έπρεπε να την εκφράσω αυτή την απορία, όμως το έκανα έτσι κι αλλιώς. "Δεν μου αρέσει να συζητάω για το τι έκανα παλιά",λέει ψυχρά κοιτάζοντας τον δρόμο. "Μάλιστα",δεν το συνεχίζω και στρέφω το βλέμμα μου έξω από το παράθυρο, βλέποντας τις γραμμές του δρόμου να φεύγουν πολύ γρήγορα, στοιχηματίζω ότι του αρέσει η ταχύτητα.

Το τηλέφωνό του χτυπάει ξανά, βλέπει ποιος είναι και μου το δίνει. "Τι;"ρωτάω . "Απλά απάντα, να σε ακούσει",τον κοιτάζω παραξενεμένη και σηκώνω το τηλέφωνο. "Ίαν!",λέει μια ανακουφισμένη γυναικεία φωνή στο ακουστικό. "Όχι Ίαν, ξαναπροσπάθησε",εκείνος γελάει μαζί μου.
"Ποια είσαι; Δώσε τον μου, σε παρακαλώ", συνεχίζει η κοπέλα. Βάζω το τηλέφωνο στη μπλούζα μου για να μη με ακούσει και του λεω "Θέλει να σου μιλήσει"

"Πες ότι δεν γουστάρω και να μη ξαναπάρει",μου λέει αυτός αδιάφορα. "Λυπάμαι αλλά δεν θέλει να σου μιλήσει, ούτε θέλει να ξαναπάρεις", δεν μου αρέσει που πρέπει να το πω εγώ στην κοπέλα αλλά τον πλήγωσε, οπότε το αξίζει. "Πες του συγγνώμη και πως τον αγαπάω",το κλείνει. Για λίγο σκέφτομαι σοβαρά αν πρέπει να του το πω ή όχι, αλλά όπως θα ήθελα κι εγώ να το πει αυτή αν ήμουν στην θέση της, έτσι πρέπει να το πω κι εγώ. "Είπε συγγνώμη και ότι σε αγαπάει"

"Στα τέτοια μου",λέει αυτός ενώ συνεχίζει να οδηγάει. "Σε πλήγωσε όμως την αγαπάς ακόμα, έτσι;",ρωτάω κι αυτός αργεί να απαντήσει, νόμιζα πως δεν θα το κάνει αλλά απάντησε"Ούτε καν",είναι το μόνο που λέει. Επικρατεί ησυχία για τα επόμενα δύο λεπτά όμως την σπάει.
"Τι εσώρουχα φοράς;",ρωτάει γελώντας μόνος του και τον κοιτάω σοκαρισμένη. Αυτός γελάει πιο δυνατά με την εκφρασή μου. "Τι σε πιάνει ώρες ώρες;",χριστέ μου είναι τόσο περίεργος ο τύπος. "Γουστάρω να σε κάνω να νιώθεις άβολα",απαντάει διασκεδάζοντας. Χαμογελάω κι όταν με βλέπει χαμογελάει κι εκείνος στιγμιαία. "Πες χρώμα τουλάχιστον",συνεχίζει και τον χτυπάω στο μπράτσο. Γελάει.