Wampiry, mój nowy świat|☆ZAKOŃCZONE☆|

Rozdział 14

Moim oczom ukazał się Kay. Miał na sobie czarny T-Shirt,czarną skórę i do tego czarne jeansy ze skorzanymi kolanami.
-T-t-t to Ty?!-wrzasnełam.
Kay wampirem?
-Oooooo twój kochany chłopak Ci nie mówił?-powiedziała męska dziwka.
Dlaczego tak o nim myślę? Najpierw ja i gdy z nim zerwałam od razu poszedł do May, a na następny dzień? Całował się z Lolą. Więc to chyba wskazane tak na niego mówię.-Ja i Jeremi jesteśmy braćmi. Nasi rodzice się rozwiedli. Ja mieszkam z ojcem,a Jeremi z matką. Dowiedziałem się o tym miesiąc temu gdy pozwali go do Sejmu Wampirów,bo Cię ugryzł. Na jego szczęście nie przeszkadza Ci to życie więc nie mogą go wtrącić do więzienia. Twój kochany Ci tego nie mówił? Jaka szkoda.-to wszystko powiedział tak nonszalancko,że miałam wielką ochotę go uderzyć!
-Muszę iść. -powiedziałam i poszłam przed siebie.
Byłem strasznie zestresowana i to przez tego idiote.

Skończyłam nareszcie lekcje. Wyszłam ze szkoły i nie wiedziałam co robić. Nie umiem teleportować do świata ludzi.
Nawet Kaya już nie było,on jest już po studiach-jak Jeremi.
Po około 30 minutach pojawił się Jeremi.
-No nareszcie jesteś .-westchnełam. -wracamy?
-Jeszcze nie.-powiedział -mam dla Ciebie niespodziankę.
Wtedy przypomniało mi się,że muszę nakrzyczeć na Jeremiego. Nie powiedział mi o swoim bracie-Kayu.
-Właśnie! Nie powiedziałeś mi o swoim bracie! Jak mogłeś? !
-Ir-iri-zaczął
-Nie!-przerwałam mu-Jak mogłeś?!
-No bo...
-Nie odzywaj się! -ta moja logika. Ja po prostu zdaje pytanie i nie chce odpowiedzi.
Krzyczałam na niego przez całą drogę i niedawałam mu dojść do słowa.
W końcu doszliśmy do restauracji o nazwie Ostatnia Róża
Weszliśmy do środka. Ja byłam ciągle zamyślona.
Czy przyjaciele nawet prawdziwi mogą Cię tak zranić,że już nie umiesz na nich spojrzeć? Czy mogą być tak chamscy wobec Ciebie,a nawet oni o tym nie wiedzą? Czy mi umią zaobserwować tego po twoim zachwaniu,że Cię zranili? Śmieją się,a Ty nie wiesz czy z Ciebie czy z zupełnie innego powodu? Czy można ich wtedy nazwać przyjaciółmi? Czy można im wtedy ufać?