Sen, kurmaya dahi tenezzül etmediğim, gerçekleşmesine imkansız gözüyle bakılan bir hayal.. Geldiğinden beri rengarenk gördüğüm her rüya. Beklenmedik zamanda, yıllardır beklenen kişiden gelen bir haber sevinci, ölü doğdu sanılan bebeğin ciğerine dolan, annesinin ciğerini yakan yaşam bileti, sen, bilmem ne ormanının bilmem neresindeki sihirli, şifalı bitki, sen, bu içimdeki hasta krallığın tek çaresi.
Hiçbir şey yapma. Öylece durduğun yerin çekimi olayım. Kendi yolunda akıp giden hayatının şelalesinde seve seve kendimi boğayım. Anlamsızlığından şikayet ettiğin her şeyi, iste senin için bir şekilde anlamlı kılayım. Seni üzen, beni kahreder, senden bir adım önde yürüyüp yerdeki çakılları toplayayım. Sen hiçbir şey yapma, seni içimin pamuk yataklarında uyutayım.
Bir kaç saniye de olsa aklının kalabalık sokaklarından geçmiş olma fikri içime çiçekler açtırıyor. Seviyor olma ihtimalin, beni odamdan alıp defalarca uzay boşluğuna fırlatıyor. Kendinde sevmediğin her şey, benim bir sonraki nefesime şarkılar söyletiyor. Gülümsediğin herkese cennetten bir parça kopartıp veriyorsun, haberleri yok, gülümsediğin her seferde içimden oluk oluk cennet ırmakları taşıyor, haberin yok. Benim için düşünüp kurduğun cümleler, bedenimde bir çeşit uyuşturucu madde etkisi yaratıyor. Varlığın bende, denize sıfır bir yolda, arabanın camından içeri giren yosun kokusu, deniz mavisi huzuru ve sözleri belki bir daha hiç hatırlanmayacak olan yumuşacık bir bahar şarkısı mutluluğu. Varlığın "iyi ki"ye zamir, yokluğun anneye ithaf edilen intihar mektubu..
Varlığın, bana armağan, varlığım, sana kurban olsun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çaresizliğin İlkbaharı
Nouvellesİstenmediğim yerde hiç bu kadar uzun kalmamıştım. Tam 1 sene. Bak seni 365 gün sevdim, bi 365 gün daha severim. Hadi sende beni bi 6 saat sev de seneyi tamamlayalım. Sevdi ama sevmemiş gibi sevdi. Sevmese de olurmuş gibi sevdi. Seviyorum diyip sevme...
