Durdum. Durmak bilinenin aksine çok fazla şey yapmaktı kafamın içinde. Bir göz kırpışı, bir uzak noktaya dalışı kazımaktı beynime. Mimiklerine ritim tutturmaktı kalbime. Öylece durdu dediler. Sustum. Susmak dinlemenin en büyük parçasıydı. Sesinin her tonunu kaydedip kulağıma, bi kış sabahı yolculukta dinlemekti soğuğa aldırmadan. Anlattığı her şeyi ciltleyip beynimde, kalbimin raflarına dizmekti sıkılmadan. Öylece sustu dediler. İzledim. İzlemek bakmanın çok daha derinindeydi. Yüzünün her noktasını ezbere bilmek gururuydu. Bi yara izine dalıp aynısını kendi derinde açabilmekti. Öylece baktı dediler.
Ben neyi en derinimden yaşadıysam onu sığlığıyla andılar. Olsun. Sevmek, önce kalbi tanıştırmaktır bi hayatla, sonrası sabredip tanışana güzel.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çaresizliğin İlkbaharı
Cerita Pendekİstenmediğim yerde hiç bu kadar uzun kalmamıştım. Tam 1 sene. Bak seni 365 gün sevdim, bi 365 gün daha severim. Hadi sende beni bi 6 saat sev de seneyi tamamlayalım. Sevdi ama sevmemiş gibi sevdi. Sevmese de olurmuş gibi sevdi. Seviyorum diyip sevme...
