Lost In Love

Chapter 27.

Vincent POV.

Antok na antok na ako! Ewan ko ba! This past few days parang inaantok ako palagi and tamad na tamad ako kumilos. I look at my wristwatch, 15 mins more and matatapos na ang last class ko. I look at my professor infront of us discussing. Hayyy nakoo ..sino naman hindi aantukin sa matandang briton na ito? Napakabagal na ngang magsalita nakakaantok pa na oras nilagay. I look around the class..halatang bagot na bagot na din si Gary and ang ilang mga kaklase ko. I smiled when Gary mouthed.

"Wtf!"

Kahit kelan baliw din tong kaibigan ko, but speaking of kaibigan hindi ko pa sinasabi sakanya ang tungkol sa kalagayan ni Hannah. And wala akong balak sabihin sakanya dahil baka imbes na peace of mind ang maibigay niya sa akin eh isuggest pa niya na ipa abort ang bata. Ordinaryong kaso na lang din dito kase ang early pregnancy and ordinaryo na lang din sakanila ang abortion. And alam ko na walang maitutulong sa akin kung hihingi ako ng advice sakanya and besides im still undecided and wala sa isip ko ang ipa abort ang sarili kong anak. That's a God sin..and i cant bare to do that.. basta maliliwanagan din ang isip ko sa kalagayan ni Hannah ngayon. After a minute ay natapos din ang klase namen. Sigawan pa ang mga kaklase ko ng makalabas ang professor namen.

"Whoohh atlast its weekend!!! We gotta go party hopping guys!!!" My british classmate scream. I shook my head and smiled.
"Hey dude!wanna come with us? Its been a long time Vincent" Gary asked me again. I shook my head.

"Not this time bro!" I said. And maya maya ay may ilang students na nagtatakbuhan papunta sa ground. Nagtaka ako. May ano ba? Habang naglalakad ako ay may nakita akong ambulansyang paparating..hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan and found myself walking towards the ground and hindi pa naman ako nakakarating doon ay nasalubong ko na ang medics na may may student na nakasakay sa strecther..and my eyes grew wide when i saw blood stains sa student na babae na nakahiga sa stretcher and bigla akong namutla ng makita kong nakasunod si Francheska she is so worried and nakasunod siya sa mga medics papunta sa ambulansya and then i saw the students face. The one who is laying down the stretcher is no other that Hannah! Bigla ang kaba na bumalot sa pagkatao ko.
Bigla kong naisip ang baby ko. Ohhh God ! Please dont! Agad akong tumakbo papunta sa ambulansya ng sinasakay na siya duon.

"Hannah! Francheska?!what happened??!" I asked Francheska when i reached them. Masamang tingin lang ang isinukli ni Francheska sa akin but i dont care! Sumakay din ako sa ambulansya along with them. I look to Hannah who looks so helpless laying on the strecher and i saw blood flowing down her legs.. ohhh please God dont take my baby away from me! Hindi ko mapapatawad sarili ko.please dont take my baby away from me..😭😭 why it feels like years before we reach the hospital ba?😭