Letters | Larry

doce

bu bölümü Eylül'e ithaf ediyorumm ♚

***

~Harry'nin ağzından~

Nick koşarak yanıma geldi. Birden kendime gelmiştim sanki.

"Harry, bebeğim, iyi misin?" Zorlukla başımı salladım. O kadar kötü mü gözüküyordum?

"Hadi eve gidelim," Elini belime koydu ve birlikte arabaya doğru yürüdük.

Nick tedavi olduğumu ve ilk başlarda 'sorunlarım(?)' olduğunu biliyordu fakat ona hiçbir zaman Louis'den bahsetmedim. Aslında son mektubu yazdığımdan beri kimseye bir şeyden bahsetmedim.

Öğrenmesini istemiyorum. Bana deli gözüyle bakabilirdi. Belki de bakmazdı ama Louis'yi gördüğümü anlayınca aramız açılabilirdi. Bunların hiçbirini istemiyordum. Hayatım yeni yerine oturmuşken tekrar bozulmamalıydı.

Nick beni evime getirip yatağa yatırdı.

"İyi hissettiğine emin misin? Bir şey ister misin?" kafamı sağ sola salladım.

Her zaman yanımda olması, beni mutlu etmeye çalışması gerçekten çok hoştu.

"Sen biraz dinlen ben senin için yapabileceğim bir şey var mı bakacağım." alnımı öpüp odadan çıktı. Öylece boş boş yatakta oturmayacaktım. Ne yani sırf ölü sevgilim(?), eski sevgilim, aslında ölü değil diye ve bunu  yüzünden deli sanıldığım için güzel hayatımdan vazgeçemezdim. Sanırım. Ayağa kalkıp kitaplıktan kitabımı aldım.

~Nick'in ağzından~

Salondaki müzik cdlerini karıştırıyordum. O sırada kapıdan bırakılmış minik {Y/N: evet minik çünkü Lou yazdı lol} mektubu gördüm. Elime alıp kimden geldiğine baktım.

Louis William Tomlinson

İçini açtım. Okumamı sorun edeceğini sanmıyordum.

"Nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Fakat artık her şeyi açıklamanın zamanı geldi sanırım..."

***

Kelebeğim mi? Kimdi bu bir stalker falan mı? Ya da bir şaka?

Mektubu yırttım ve çöpe attım. Harry'nin daha da garip bir hala düşmesini istemiyordum. Yeterince zorlanıyorken saçma ve gereksiz bir mektubun onu daha kötü yapmasına izin veremezdim.

~
smut yaziyim mi ister misiniz :)
hikaye çok masum gidiyor bu yüzden yapmamayı planlıyordum ama
ne bileyim yapasım geldi
larry smut sonuçta

+

ithaf isterseniz söylemeniz yeterli ily all ☆