Louis'nin ağzından
Ağlıyorum. Gökyüzü ağlıyor. Gözlerimden akan yaşlar yağmura karışıyor. Polisler hala olayı araştırıyor. Sonuç yok. Her şey gözümün önüne geri geliyor. Yerde oluşan kan gölü, insanların bağırışları, sonradan gelen ambulans sesi... Kollarımda yatıyordun. Gözlerin hiç açılmamak üzere kapanmıştı. Ben kaçmıştım, hiçbir şey gözünün önünde oluşmamıştı. Belki de o yüzden inancını kaybetmemiştin. Ben de inanmak istiyorum. Geri geleceğin günü düşünmek istiyordum fakat inancımı seninle birlikte kaybetiştim. O an aklıma geliyor. Bir elin karnında bir elin benim elimi tutuyor. Alnını öpüyorum. Gülümsemeye çalışıyorsun. Sonra gözlerin kapanıyor. Ağlamam şiddetleniyor. Çığlık atıyorum fakat hiçbir şey düzelmiyor. Bu an beynimde tekrar ediyor. Uyuyamıyorum, gözlerim acıyor.
Saat: 03.24
Evden çıkıyorum ve arabaya biniyorum. Dışarıda yağmur çiseliyor. Etraf sessiz. 'Huzur verici sessizlik' fazla abartılıyor. Bu huzur değil, yalnızlık. Arabadan iniyorum. Hava çok soğuk, titriyorum ama önemli değil. Kravatımı düzeltiyorum. Manzaranın karşısında dikiliyorum ve cebimden lacivert kutuyu çıkarıyorum. Yüzüğü yavaşça yerinden çıkarıp parmağıma geçiriyorum ve o an söylemeye zamanım olmayan kelimeler ağzımdan dökülüyor. ''Evet, seninle evlenirim.'' Gözümden bir yaş süzülüyor. Önce karşıya bakıyorum, sonra da aşağı, yaklaşık 100 metre uzaklıkta duran çiçeklere bakıyorum. Bir yaş daha akıyor. Arkamı dönüyorum.
''Bu dünyadaki son şovumuza hoş geldin. Umarım en güzel kıyafetlerini giyiyorsundur, ben giyiyorum çünkü diğer dünyada kaldığımız yerden devam edeceğiz.''
Kendimi boşluğa bırakıyorum.
***
Sonunda bitirdim? Buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letters | Larry
Fanfiction''Eller sessiz Ses uyuşmuş Ciğerlerimi sökene kadar çığlık atmayı deniyorum Bu, durumu daha da zorlaştırıyor Sadece bu hayata sahip olabilseydik Bir tek gün daha Sadece zamanı geri alabilseydik Biliyorsun ki olacağım Senin hayatın Senin sesin Senin...
