" 17.03.2016
Açıkçası neden bu mektubu yazdığımı bilmiyorum. Biliyor musun, kendimi deli gibi hissediyorum. Ölü birine mektuplar yazıyorum, garip değil mi? Sanırım tedaviler işe yaramamış, artık bir kurtuluşum da yok. Bunları hep görmen umudu ile yazıyorum. Belki de biri bana oyun oynuyor ama ben vazgeçmeyecek kadar aptalın tekiyim. Fakat kaybedecek bir şeyim yok diye düşünüyorum. Her şeyi kaybetmiştim zaten. Yazarak rahatlıyordum sanki. Birine anlatamayacaksam 'ölü' ve eski erkek arkadaşıma mektuplar yazarak rahatlayabilirim. Genellikle böyle olmaz mı? Şuana kadar hep ortaya çıkmanı istedim ama aslında düşündüm de çıkmaman daha iyi değil mi? Zaten çıkmıyordun, bana varlığını hissettirmesen de olur. Belki de sen de yeni bir hayata başlamalısın. Başka bir yere git. Yeni arkadaşlar edin, okula devam et. Hepimiz için daha kolay olur.
Fazla uzatmak istemiyorum, her güzel şeyin bir sonu vardır sonuçta. Bizim ki de böyle bitecekmiş demekki.
Sevgiler,
Harry. "
Kalemi kenara bıraktı ve mektubu zarfın içine yerleştirdi. Geri bir mektup almamak ve bunun yazacağı son mektup olması dileğiyle zarfı özenlice kapattı.
~
nasıl yazdığım hakkında en ufak bir fikrim yok umarım güzel gidiyordur
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letters | Larry
Fanfic''Eller sessiz Ses uyuşmuş Ciğerlerimi sökene kadar çığlık atmayı deniyorum Bu, durumu daha da zorlaştırıyor Sadece bu hayata sahip olabilseydik Bir tek gün daha Sadece zamanı geri alabilseydik Biliyorsun ki olacağım Senin hayatın Senin sesin Senin...
