GYA Bölüm 6

3.5K 205 66
                                    

Multimedya: Arda, Emel, Tarık, Sıla

Tarık'tan...

Arya'dan bir hafta bile uzak kalmak istemiyordum. Yurt dışındaki işlerimi düzene sokmam ve eşyalarımı toplamam gerekiyordu. Birde Emir'i Türkiye de yaşaması için ikna etmeye çalışacaktım. Emir ile üç yıl önce yurt dışında mastır yaptığım üniversitede tanışmıştım. Aramızda iki yaş vardı. O zamanlar bayağı dertli birisiydi bende ona destek oluyordum. Küçük erkek kardeşi ile beraber yaşıyordu. Babası ve ablası da vardı ama onlar Türkiye de yaşıyordu. Annesinden çok fazla bahsetmiyordu. Anladığım kadarıyla annesini kaybetmişti ondan sonra da yurt dışına taşınmıştı.
Emir çok iyi birisiydi. Sıkı dost olmuştuk diyebilirim. Benimle İstanbul'a gelmek istiyor gibi gözüküyordu. İstanbul da eskiden çok iyi anıları olmadığı için tekrar orada yaşamak ona zor gelecek gibi gözüküyordu. Annesinin vefatından sonra yurt dışına taşınmak zorunda kaldığı için orada ki kız arkadaşını da bırakmak zorunda kalmıştı. Eskiden bu duruma bayağı üzülüyordu ama zaman geçtikçe alışmıştı. Uçağa bindiğimde Arya'dan mesaj olduğunu görünce gülümsedim.

Kimden: Arya'm

Uçağa binmiş olmalısın iyi yolculuklar.

Arya genelde herkes ile mesafeliydi. Sadece arkadaşı Sırma ve abisi ile çok yakındı. Kapalı bir kutu gibiydi ve onu çözmekte zorlanıyordum. Eskiden erkek arkadaşını kaybettiğini ve zor günler yaşadığını biliyordum ama yurt dışında yaşadığım için olayları çok fazla takip edememiştim. Olayları bilseydim onu üzen kişi elimden kurtulamazdı. Artık onunla yakın olmak için elimden geleni yapacaktım.

Kime: Arya'm

Evet canım uçağa bindim teşekkür ederim. Sende yat artık geç oldu.

Kimden: Arya'm

Yatacağım şimdi. Kendine dikkat et iyi geceler.

Kime: Arya'm

İyi geceler güzellik.

Ablam ve eniştem çocukları ile ilgilenen bir çift değillerdi. Onlar için öncelik sürekli işleriydi. Arya ve abisi Arda bakıcılar ile büyümüşlerdi. Arya birazda bu yüzden içine kapanık birisiydi. Uykum gelmişti Arya'nın güzel yüzünü düşünerek uykuya daldım.

Arya'dan...

Bir haftadır kafamı derslerimden kaldıramamıştım. Hukuk sandığım kadar kolay bir bölüm değildi. Genelde ezber yapmam gerektiği için çok yoruluyordum. Havalar soğuduğu için açık alanlarda ders çalışmıyordum. Açık alanlarda çalışmak hoşuma gidiyordu. Kapalı alanlar beni boğuyordu çünkü klostrofobim vardı. Çalışma odasını sadece kışın kullanıyordum. Kahvaltıya ineceğim sırada aşağıdan sesler geliyordu.

"Arya uyanmadı mı?"

Bu dayımın sesiydi. Merdivende beni görünce hemen yanıma geldi ve sarıldı. Dayımı özlemiştim.

"Arya günaydın. Özledin mi beni?" dedi gülerek

"Günaydın tabi ki özledim."

Kahvaltıda babamlar iş konuşuyordu. Dikkatimi çeken bir konu olmadığı için omletim ile ilgileniyordum. Ama adım geçince babama bakmak zorunda kaldım.

"Arya!"

Babamın sert sesiyle başımı ona çevirdim.

"Efendim baba?"

"Bugün dersin kaçta bitiyor?"

"İki de. Ne oldu ki?"

"Bugün şirkette önemli bir toplantı var. Seninde katılmanı istiyorum."

"Tabi ki baba. Dersim bitince hemen gelirim."

Babamın beni şirkete çağırmasına sevinmiştim. Babamı çok seviyordum. Anneme göre bizimle daha çok ilgiliydi.

"Arya güzel giyin."

Bunu tabi ki annem söylemişti

"Abla zaten Arya güzel giyiniyor."

"Tarık bu toplantı önemli. Ona göre giyinsin. Pantolon ve tişört ile gidecek değil ya."

"Tamam anne merak etme."

Odama çıkıp siyah etek üstüne beyaz badi ve pudra renk ceket giymiştim. Topuklu botlarımı da giyince aynanın karşısına geçtim. Birazda makyaj yaptığım için karşımda üç yıl önce ki Arya'yı görmüş gibi oldum.
Ne kadar çok özlemiştim Emir'i... Bana sarılmasını, beni öpmesini, aşk dolu bakışlarını. Böyle düşününce gözümden bir damla yaş akmasına izin verdim.Herkes kendimi toparladığımı sanıyordu ama unutamamıştım ki onu. Her zaman aklımdaydı.Hemen makyajımı düzeltip aşağıya indim. Babamlar evden çıkmıştı bende derse geç kalmamak için aceleyle evden çıktım.

*Beğeniyorsanız beğenip yorum yapar mısınız?

GEÇEN YILLARIN ARDINDANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin