GEÇEN YILLARIN ARDINDAN

GYA Bölüm 12

Multimedya: Abi-kardeş

***Türkiye'miz bu durumdayken bölüm yazmayacaktım ama söz verdiğim kişiler vardı. İyi okumalar. Vatan bölünmez!🇹🇷

Karların arasına kendimi atıp mutlu bir gülümsemeyle abime baktım.

"Sen hep böyle gül ben senin için her şeyi yaparım."

Kocaman gülümsemem eşliğinde abime sarıldım.

"Teşekkür ederim her şey için. Sen olmasan bu kadar güçlü olamazdım."

Otele yerleştikten sonra kar oynamak için hemen dışarı çıkmıştık. Üşüdüğümüzde yemek yemek için içeriye girdik.

"Evet Arya hanım güzel bir uykuyu hak ettik. Yarında kayak yaparız olur mu?"

"Kesinlikle."

Sanırım kayak yapmak için yaratılmıştım. Karların arasında süzülmek en sevdiğim şeylerden birisiydi. Sabah erken saatte kahvaltımızı yaptıktan sonra enerjik bir şekilde kayak malzemelerimizi alıp kaymaya çıkmıştık. Şuan da kar motosikleti ile çevreyi geziyorduk. Abim ile neredeyse her şeyi yapmıştık. Teleferiğe bindik, kardan adam yaptık, kartopu oynadık, mangalda sucuk-ekmek yedik ve bol bol resim çekinmiştik. Abimin yorulmuş olduğunu düşünerek ona doğru döndüm.

"Sen git dinlen abi her şeyi yaptık zaten."

"Tamam canım sende kendine masaj falan yaptır ve rahatla olur mu?"

"Olur."

Masaj yaptırmak iyi gelmişti. Elimde sıcak çikolatam ile birlikte otelin terasına çıktım. Hava soğuk olduğundan teras çok kalabalık değildi. Bir köşeye geçip harika manzaram eşliğinde düşünmeye başladım. Evet Sırma'ya söylediklerinden dolayı çok kırılmıştım. Aslında söylediklerinde çok haklıydı fakat bunları ondan duymaya hazır değildim.

"Bu yaşta derin düşüncelere dalmak çokta iyi değildir."

Tanımadığım bir ses duyduğumda yanıma baktım. Benden birkaç yaş büyük yakışıklı biri benim gibi sıcak çikolatası ile gülümseyerek bana bakıyordu.

"Derin düşüncelere daldığımı da nereden çıkardın?"

"Yanına geldiğimi bile fark etmedin."

"Seni tanıyor muyum?"

"Hayır bende seni tanımıyorum ama bir yabancı ile konuşmak iyi gelebilir."

"Bir yabancı ile konuşmaya ihtiyacım yok."

Bu erkek de nereden çıkmıştı. Şuan çocuğu takmayıp odama gidebilirdim ama zararsız birine benziyordu.

"İhtiyacın var demedim zaten iyi gelebilir dedim."

Tanımadığım birisi ile konuşmak mantıklı değildi ama konuşursam rahatlayabilirdim. Emir ile olanları falan hepsini anlattım. Gerçekten de anlattıkça rahatlamıştım. Zaten çocuk ilgiyle ve sabırla dinlemişti.

"Unutmak eminim ki çok zor. Sen unutmuş gibisin ama hala onu seviyorsun. Yeni kişiler ile sevgili olmayı denersen daha iyi olursun."

"Teşekkür ederim dinlediğin için."

"Anlatırsan rahatlarsın demiştim."

"Sen de anlatmak ister misin?"

Yüzü bir anda kireç gibi olmuştu.

"Sanırım şu an anlatmak istemem. Ama bir gün karşılaşırsak söz bende anlatacağım."

"Bir yerde karşılaşmayız sanırım tekrar teşekkürler."