GYA Bölüm 8

3.2K 188 54
                                    

Multimedya: İki yakın arkadaş sırma ve Arya. Çok benziyorlar değil mi? 😊

Dayım yanıma geri geldiğinde bir şey söyleyecek gibi bakıyordu. Gülümseyip söylemesini bekledim.

"Seni tanıştırdığım arkadaşlarım bardalarmış bizi de çağırıyorlar."

"Beni eve bırak öyle gidersin."

"Seni de çağırdılar ama."

"Yok dayı bar falan bana göre değil."

"Bir saat falan durup eve gideriz. Senin içinde bir değişiklik olur. Hem öyle büyük bir yer değil."

"Tamam ama sadece bir saat."

"Tamam güzellik hadi bakalım."

Bar gibi yüksek sesli yerleri falan hiç sevmiyordum. Ama yine dayımı kıramayıp gitmeyi kabul etmiştim.

Geldiğimiz yer dayımın dediği gibi çok büyük bir yer değildi. Dayımın arkadaşlarını gördüğümüzde yanlarına gittik. Tanıdığım kişilere selam verdim. İki kişiyi tanımıyordum onlarla da tanışınca dayım bize iki tane şarap söylemişti. Sonra da sohbet etmeye başladılar. Bende sohbete katılınca eğlenceli bir ortam oluşmuştu. Sadece Sıla'nın bana olan bakışlarından rahatsız olmuştum. Bende ona bakmaya başlayınca yapmacık bir şekilde gülümseyip konuşmaya başladı.

"Arya çok değişik olmuşsun."

"Ne gibi?"

"Seni ilk gördüğümüzde böyle değildin. Şimdi çok farklı gözüküyorsun makyaj falan."

"Teşekkür ederim Sıla."

Sıla söylediklerini samimi bir şekilde söylememişti. Büyük ihtimal dayımı kıskanıyordu. Masadakiler de bizim konuşmamızı dinlerken dayımın arkadaşı Barış konuşmaya başladı.

"Bende söylemeden geçemeyeceğim Arya çok güzel olmuşsun."

"Teşekkür ederim." dedim gülümseyerek. Konu neden bana gelmişti ki bir anda sıkılmıştım. O sırada romantik bir şarkı çalınca herkes dans etmeye kalktı. Dayım ile göz göze gelince gözlerimi kaçırdım.

"Bizde dans edelim mi canım?"

"Bilmem ki."

Dayım benim kararsız halime güldükten sonra elini uzatıp beni sahneye doğru götürmeye başladı. Emir'den sonra ilk defa birisiyle dans edecektim. Dayım ellerini belime koyunca bende ellerimi dayımın omuzlarına koydum. Gözlerimi kapatınca Emir ile dans ettiğimiz zamanlar aklıma gelmişti. Onunla ilgili çok anım vardı ve hepsi hala aklımdaydı. Gözümden bir damla yaş akınca dayım kulağıma fısıldadı.

"Onu artık unutmalısın Arya."

***

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım. Dün gece dayımın bana son söylediği cümleden sonra hemen eve gelmiştik. . Dayım olanları nereden biliyordu hiçbir fikrim yoktu. Bugün moralim bozuktu. Dersim olmadığı için akşama kadar dinlenmek en iyisi diye düşünürken odamın kapısı açıldı. Sabahın sekizinde Sırma çok enerjik bir şekilde içeriye girdi.

"Günaydın kuşum."

"Günaydın Sırma. Sabah sabah ne bu enerji?"

Sırma oflayarak yanıma geldi.

"Sen bugün ters tarafından kalktın sanırım. Neyse hava çok soğuk değil beraber bir şeyler yapalım diyecektim?"

"Canım gerçekten hiç gezecek havamda değilim."

"Bir şey mi oldu? Zaten dün akşam da aradım açmadın."

Dün nerede olduğumu falan kısa bir şekilde Sırma'yı anlatmaya başladım.

"Tarık yurt dışında yaşamıyor muydu olanları nereden biliyor acaba?"

"Hiçbir fikrim yok."

"Neyse beraber kahvaltı yapalım o zaman sonra seni rahat bırakırım."

"Tamam canım aşağıda bekle hazırlanıp geliyorum."

Aşağıya indiğimde masada kimse yoktu. Sema teyzeden öğrendiğime göre dayım dün gece eve gelmemişti. Diğerleri de erken çıkmıştı. Sırma ile dışarıda kahvaltı yapmıştık. Sırma, Melih ile buluşacaklarını söyleyerek yanımdan ayrıldı. Bugün dinlemeyi düşünmüştüm ama hava gerçekten güzeldi. Birden aklıma Ayşen öğretmenim geldi. Onunla bayadır görüşmüyordum. Benim lisede ki kimya öğretmenimdi. Öğretmen demek yetmezdi bazen arkadaş bazen de anne olmuştu benim için. Kimya dersinde falan çok iyi değildim sırf öğretmenim için derslere çok çalışmıştım. Emir olaylarında bile her zaman yanımdaydı. Annemde bulamadığım sevgiyi bana o vermişti. Zaten sonra annem ile öğretmenimin arkadaş olduklarını öğrendiğimde aramızda daha sıkı bir bağ oluşmuştu. Hemen telefonumu çıkarıp aradım.

"Aryacığım."

"Öğretmenim nasılsınız?"

"İyiyim canım aramana çok sevindim. Sen nasılsın?"

"Bende iyi sayılırım. Sizi çok özledim de sesinizi duymak istedim."

"Çok iyi yaptın. O zaman seni yarın kahvaltıya bekliyorum."

"Müsaitseniz gelmek isterim."

"Tabi ki müsaitim kızım yarın bekliyorum."

Öğretmenimle konuşmak beni rahatlatıyordu. Okuyacak kitabım kalmamıştı. Kitapçıya gitmek için yola çıktım ondan sonra da eve gidip dinlenecektim.

GEÇEN YILLARIN ARDINDANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin