Until Forever Ends

Chapter Fourteen - [14]

       Patuloy pa rin ang paglakbay ng mga kamay namin. Nalalasing ang buong sistema ko sa mga sensasyon na nararamdaman ko. Hindi ko na alam ang ginagawa ko. Nababaliw na ako. Masyado na akong nadadala sa mga sari-saring emosyon na lumulutang sa pagkatao ko ngayon.

           "Ahhh..."  Nagulat ako sa ungol na bigla na lang kumawala sa bibig ko. This things are so odd in my part yet I can't stop my body. The sensations feel so heavenly, I wanted to stop but my body wont stop. Lalo ko pang hinigpitan ang kapit ko sa buhok niya, as if my life depends on it. Just like before his hair still silky, ang sarap hawakan.

          We are kissing lustfully para bang pareho kaming nananabik sa isa't isa, ngayon lang namin ginawa ang ganito dahil noon ay hindi talaga niya ako hinalikan ng marahas. Oo dati naghahalikan kami but mostly smack lang naman hindi katulad nito na halos ikabaliw ko ang mga sensasyon.

           I felt his hands caress my waist, may kung anong mahika siyang itinatanim roon, nararamdaman ko na rin na  unti-unti na niyang inaalis ang blouse ko bigla tuloy nagpanicked ang buong sistema ko.

          Parang nagkaroon ng war ang aking mga thoughts. Patay sindi ang aking pakiramdam. When he was about to remove my blouse completely bigla akong kumawala sa halik, the feeling was like I don't know basta ang hirap ipaliwanag ganito pala ang pakiramdam  ng sudden stop of adrenaline. Kaagad kong ikinabit ang mga natanggal na butones ng damit ko kahit bahagya pang nanginginig ang mga kamay ko.

          Still lost with my feelings I do not know what to say. My heart is racing. Ang bilis ng mga tibok nito. Pati paghinga ko sobrang bilis din.

           "Sorry." That was all I managed to say. Yumuko ako, I felt so ashamed to the point na hindi ko siya kayang tignan. Ngayon lang ako nagising sa katotohanan na mali ang ginawa ko, an ex is an ex! Tapos na dapat! Parang tanga lang eh. Kunyari ayoko sa kanya tapos ngayon isang halik lang bumigay na ako. Para tuloy napaka easy catch kong babae. I'm really in deep shit.

           "Huh? Oh Shit. Sorry Amber." Pinilit niyang i-lift ang mukha ko but still I refused to look at him.

          Mabilis na umalis ako sa eksena, parang lutang pa rin ang isip ko. Sobrang bilis ng heartbeat ko na parang lalabas na sa dibdib ko yung puso ko.Seriously at the moment hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isipan ko. I was lost by his charisma.

          **

           "Amber are you nuts!?" parang tangang kinakausap ko ang sarili ko. Halos maalis na nga ang anit ko kakasabunot ko sa sarili ko. Tama nga sila nasa huli ang pagsisisi. Ano pa ba ang magagawa ko? Nangyari na eh. Nakipaghalikan na ako. Pumatol na ako.

         

          I just did a huge mistake. I'm so ashamed. Shit. I don't even know kung kaya ko pang lumabas sa room na 'to just to face Andrew. Ito ba yung madalas sabihin ni Lizz na Fifty shades of fucked up? Arrgh!

          Well kung ito nga yon' tama lang ang term dahil ngayon di ko na halos maipaliwanag ang nararamdaman ko. At some point nahihiya ako minsan naman gusto kong matuwa ewan ko ba sa sarili ko. Nag-start nanaman akong maging childish.