Eksik Parça

Eksik Parça -19-

Gray Fullbuster

Güne Gajeelin şarkılarıyla başlamak kadar kötü bir şey varsa o da Gajeele susması için bağıran Laxusun sesiyle uyanmaktı. Sabah sabah bu enerji nereden geliyordu? Başımı sağa çevirip uyuyan Natsuya baktım. Evren benim uyanmamı istemiyordu, cidden istemiyordu. Kendimi yatağımdan yuvarlayıp yere attım. Mutlaka buralaradan geçen biri beni fark edip banyoya bırakacaktı. Bugünkü şanslımız Gajeeldi. Beni ayaklarımdan sürükleyip banyonun önüne bıraktı. Tekmeleriyle içeri ittikten sonra kapıyı kapattı.

''Beş dakikaya masada ol. Sabah sabah bir de seni beklemeyeceğiz.''

''Eğer beklemezseniz bisikletle gelirim.''

Gajeelin sinirli mırıltılarını duyduğumda gülümsedim.

''Ne o, bisiklete binemediğiniz için kıskandın mı?''

Kapıya vurmaya başladı sinirli bir şekilde. Yattığım yerde onun bu haline gülerken Gajeelin kapıyı tekmelemesi aniden kesildi.

''Ne yapıyorsun?'' dedi ürkütücü ama sakin bir ses.

''Laxus?'' dedi Gajeel. ''Sen ne yapıyorsun burada?''

''Evimde ne yapıyor olabilirim sevgili geri zekalı?'' deyip devam etti Laxus. ''Evimize çökmüş olmamız yetmiyormuş gibi bir de kapıyı mı kırmaya çalışıyorsun?''

Banyoda yattığım yerde toparlanıp dizlerimin üzerinde doğruldum.

''Ayıp ediyorsun ama. Her işinizi biz yapıyoruz.'' diye seslendim dışarı doğru.

''Sen kapa çeneni. Natsu bile ekmek almak gibi bir iş yapıyor. Senin tüm günün kavgayla geçiyor.''

''Ailede böyle bir üyeye de ihtiyacımız var değil mi?''

''Evet. Bunların hepsi ilgisiz babamız yüzünden.''

Natsu da gelmişti.

''Beş dakikaya mutfakta ol.'' dedi Laxus karşılık istemeyen bir sesle ve gitti.

Dedikleri gibi beş dakikaya mutfaktaydım. Kahvaltımızı yaptıktan sonra okula doğru gitmeye başladık. Sanki daha dün silahlı adamlara kafa atan biz değildik. Öylesine değişik insanlarla doluydu ki etrafım... Neyse sonuçta canları sıkıldıkça bina yakıyorlar onları da anlamak lazım.

Okula girerken bize deli gibi el sallayan Mavise başımızla selam verdikten sonra sınıfa doğru çıkmaya başladık. Zilin çalmasına birkaç dakika kalmıştı. Sınıfa vardıktan sonra kendimi bir sıraya attım. Boş boş otururken etrafa bakıp bir şeyler aramaya başladım. Bir şeyler eksikti. Her sabah durmadan yaşadığım bir şeyi yaşamıyordum. Neydi bu? Yanımda oturan Gajeele döndüm.

''Hey Juvia'yı gördün mü?''

Her sabah kulaklarımda yankılanan 'Gray-samaaa!' sesi yoktu. Bunun eksikliğini hissedeceğim kimin aklına gelirdi ki?

''Ne bileyim ben? Kalk kendin ara.''

Sırtımı sandalyeme yaslayıp kollarımı birbirine kavuşturdum.

''Sence ben bunun için uğraşacak biri miyim?''

''Değilsin ve bu bir sorun.''

''Ne?'' deyip kaşlarımı çattım. Gajeelden böyle sözler duymak şaşırtıcıydı.

''Seni görünce resmen gözleri kalp haline geliyor. Seni sevdiğini kimseden saklamak gibi bir niyeti yok ve gururunu kaç kere ayaklar altına aldığının haddi hesabı yok. Senin başına bir şey gelecek diye durmadan diken üstünde.''