Eksik Parça

Eksik Parça -18-

Natsu Dragnell

Sabah sabah ekmek almaya gönderilen kişi bendim. Tüm ayak işlerini neden ben yapıyordum?Diğerleri ne yapıyorlardı? Evin önünde anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım. Kapı açılır açılmaz kapıya yapışan Grayle olduğum yerde durup onlara 'gerçekten mi?' bakışımı attım. Grayle Gajeel evde durup kavga etsinler, Natsu ekmek almaya gitsin? Hem de uyanayım diye Laxus tarafından pencereden sarkıtılmış bir şekilde... Gray kapıdan ayrılıp Gajeele döndüğünde yavaşça geriye doğru gittim. Bunlarla uğraşamazdım.

''Ben Lucy'ye gidiyorum.''

Kapıyı yeniden kapatıp giderken Laxus yakamdan tutup içeri çekti. Ekmeği mutfağa bırakıp odama doğru gittim.

''Siz burada boş boş otururken neden ben uyandırılıp ekmek almaya gidiyorum!'' diye bağırdım içeriye doğru.

''Çünkü başka iş yapmıyorsun!'' dedi Gray Gajeelin üstüne atlarken.

Yaşadığım duygularla odamın kapısına tekme attım. İçeri girecekken sert bir yüzle karşılaştım

''Jellal...'' dedim şok olmuş bir ifadeyle. ''Sen benim tekme attığım kapının hemen arkasında ne arıyorsun?''

Son günlerde üst üste gelen olaylar yüzünden Jellalin sinirleri pek iyi durumda değildi. Bunun üzerine suratına kapı yemesinin sinirlerini iyice bozulacağını düşünüyordum. Yavaş yavaş geriye giderken Jellalle göz göze gelip adımlarımı hızlandırdım.

''Lucy beni bekliyordu ben onlara gidiyorum.'' deyip evde koşmaya başladığımda çok geçmeden kendimi yeniden pencereden aşağı bakarken buldum. Gelen geçen bana bakıyordu.

''Bu beni pencereden sarkıtma işini kim buldu!'' diye bağırdım.

Gajeel ve Laxus birbirine bakıp gülümsedi. Tahmin etmiştim. Kendimi geri doğru çekmeye çalıştıkça Gray beni aşağı indiriyordu. Jellal bunu yapması için tam adamını seçmişti.

''Gray. Geri çek onu.'' dedi sakince Jellal.

İçeri girdiğimde baş aşağı durmaktan başım iyi dönmüştü.

''Gajeel.'' dedi bu sefer.

''Yetmedi mi daha?'' dedim bakışlarımı toparlamaya çalışırken.

Gajeel yaklaşıp omzuna aldı beni. Evde koşmaya başlayınca taşıt araçlarıyla olan sorunum kendini açığa verdi.

''Gajeel! İndir beni! Zaten başım dönüyordu!'' Midemin iyice kalktığını hissedince başımı yere indirdim. ''Lanet olsun.''

Aç karna yapılır mıydı lan bu? Jellalin sinirleri çok fazla bozulmuştu. Bugün hepimizi erken kaldırmıştı. Onunla aynı saatte okula gidecektik. Biz daha yeni yeni gözümüzü açmaya çalışırken Laxus ve o çoktan okul formalarını giymişlerdi.

''Neyse. Bırak artık Gajeel. Kahvaltınızı yapın da gidelim artık okula.'' dedi saatine bakarken Jellal.

Yere bıraktım kendimi. Bundan sonra halıda takılacaktım ben. Burada hayat daha az tehlikeliydi.

''Eğer kahvaltıya gelmezsen bir daha sana yemek falan vermeyeceğiz.'' diye mutfaktan seslendi Gajeel.

Hayatım gözümün önünden geçti. O ekmekleri almak için uyandırılmıştım ben. O ekmekler yüzünden Jellal sinirlenmişti. Kendimi halıda sürükleyerek mutfağa doğru ilerlemeye başladım. Emeklerim...

''Ekmek hırsızları! Ekmeklerimi geri verin lan bana!''

************************

Okulun kantininde otururken Jellali bekliyorduk. Biraz işinin olduğunu, halledip hemen geleceğini söylemişti. Evde durmak için pek vakti olmadığından konuşamamıştık. Okula gittiği için bizi de okula getirmişti. Burada sorumsuz ebeveynlerinin işleri yüzünden ilgilenmediği çocuklara dönmüştük. Jellal geldiğinde birimiz bacağına atlayıp 'Beni de sev baba!' diye bağırabilirdi. Ben beklerdim.