Eksik Parça

Eksik Parça -21-

Lucy Heartfilia

Mutfaktan sesler geliyordu sabah uyandığımda. Mira uyanmış, bize kahvaltı hazırlıyor olmalıydı. Çünkü bu evde bunu yapacak başka biri yoktu. Hepimiz diğerlerinin uyanmasını bekliyorduk genelde. Mira kurtarıcımızdı. Yatağımdan aşağı inerken yatağımın dibinde uyuyan Levy'ye bastım yanlışlıkla. Tam yatağımın dibinde uyuyakalmıştı. İstese böyle yapamazdı. Banyoda günlük işlerimi hallettikten sonra mutfağa girdim.

''Günaydın Lucy!'' dedi Mira yine gülümserken. Elindeki tavayla masayı işaret etti. ''Davetsiz misafirlerimiz var.''

Gözüm masaya kaydığında üç kişi aynı anda bana bağırdı.

''Günaydın Lucy!''

Kendime tokat atıp yeniden baktım masaya. Gray Gajeel ve Natsu.

''Ne işiniz var burada?''

''Lucy?'' diyerek mutfağa girdi Levy. Üstüne basınca tabii uyanmıştı.

Başını omzuma yasladıktan sonra gözlerini kapattı.

''Kiminle konuşuyorsun?''

''Mira ve misafirlerimizle.''

''Güneşi mi yediniz?''

Levy uykusunu tam açamadan daima böyle oluyordu. Ne söyleneni algılıyor, ne de söylediklerinden haberi oluyordu.

''Biraz daha uyu istersen Levy.'' dedi Mira.

''Yemeyin zaten güneş falan. Zehirlenirsiniz. Bir de hastaneye gitmekle uğraşmayalım.''

''Levy Sensei şu an gözümde bitti.'' dedi Gray şaşkınlıkla.

''Kirazlar oldu mu? İyi bari toplayalım da yeriz.''

Bir uykulu göz daha gelmişti. Juvia beni kenara çekip elindeki su dolu bardağı Levy'nin üstüne boşalttı. Levy girdiği şokla gözlerini kocaman açıp Juvia'nın suratına geçirdi bir tane. Juvia bunun altında kalmamak için elini kaldırdığında Juvia'yı ittirip Gray'i işaret ettim.

''Gray-sama!'' diye bağırmaya başladı Juvia.

''Levy Sensei...'' dedi gülerken Gray.

Levy ıslak bir şekilde onlara bakıyordu.

''Bizim bücürün bu yüzü kimin aklına gelirdi ki?'' dedi Gajeel.

''Şu ıslak kıyafetlerden kurtulup hepinize teker teker geleceğim!'' diye bağırmaya başladı Levy odama giderken.

Sonuçta ben de bir hafta sonuna üstüme basılarak uyansam, üstelik bir bardak suyu kafamdan aşağı boşaltsalar böyle agresif olurdum.

''Sizi çok özlemiş olmalı.'' dedi Mira gülümserken.

''Erza uyanmadı mı?'' dedim Miraya yardım etmek için yanına giderken.

''Uyanmaya çalışıyordu odada bıraktığımda.'' dedi.

''Uyandırıp geleyim mi?''

''Bırak uyusun. Zaten dün geldiğinde gözleri kıpkırmızıydı.'' dedi elindeki tabağı masaya bırakırken.

''Eline sağlık Mira-chan!'' dedi Natsu. ''Bu evde bizi senin gibi karşılayan başka biri yok.''

Mira onlara da bir gülümseyiş gösterdi. Kapı çaldığında Mira beni engelledi.

''Sen otur ben bakarım.''

Miranın ruh halinin iyi olduğu zamana denk gelmek gibisi yoktu. Her işe kendisi koşuyordu. Kapıyı açtığında gözleri sevinçle açıldı.