Eksik Parça

Eksik Parça -9-

Levy McGarden

Erza ağzıma bir şeyler doldururken konuşmaya çalışıyordum ve tabii başarısız oldum.

''Konuşma. Ye. Enerjiye ihtiyacın var.''

Lucy'ye doğru eğildim.

"Erzanın nesi var?"

"Sabah kalktığında Jellal ve Laxusu çoktan uyanmış, spor yaparken bulmuş. Hatta bayağı da alışık gibilermiş. Erza dedi ki 'Onların sabah kalktığında spor yaptığını biliyordum ama bu kadar uzmanlaştıklarını tahmin etmemiştim. Bu olaydan sonra tüm ormanı koşarak turlamış."

Erza beni bırakıp Miraya döndü. Onun da ağzına bir şeyler doldurmaya başladı. Bu sırada ondan kurtulup meyve poşetimin yanına gittim. Meyveyi çok getirmeme izin vermemişlerdi. Çünkü çürümesine rağmen yiyeceğimden korkuyorlardı. Hoş, ben de korkuyordum. Bugün ilk yarışmamız olacaktı. Müdür Makarov yarışmalar hakkında hiçbir şey söylememişti. Ya da biz kendimizi yarışmaya o kadar kaptırmıştık ki sormayı unutmuştuk. Neyse neydi işte. Sonuçta bugün belli olacaktı. Her ne kadar gerginlikten ölmek üzere olsam da bitecekti. Sanırım?

"Enerjini topladın mı bakalım?" diyerek yanıma Mira geldi.

"Olabildiğince." dedim önümdeki meyveleri gösterirken.

"Güzel. Hadi gel. Müdür Makarov bizi çağırıyor."

Yutkundum.

"Başlıyor muyuz?"

"Evet."

Mira elimden tutup çadırın önüne nazikçe getirdi.

"Hadi. Giy gerekli kıyafetleri."

Çadıra serilmiş formaları giydikten sonra tedirgin bir şekilde çadırdan çıktım. Mira beni bekliyordu. Elimdeki teri üstümdeki formaya silip Miranın yanına gittim. Neden idam edilmeye gidiyormuş gibi hissediyordum?

"Bu kadar kasma kendini." dedi Mira. "Merak etme. İlk golü attığımızda tüm tedirginliğin gidecek."

"Evet." dedim yüzüme sıcak bir gülümseme yayılırken. "Evet. İlk golü att- İlk gol mü! Biz futbol mu oynayacağız!"

Benim bağırışlarımın aksine Mira sakindi.

"Neden hepimiz forma giyiyoruz sanıyorsun?"

"Doğru." dedim başımı onaylar bir biçimde sallarken.

Hepimiz sahanın ortasında karşı karşıya durmuş Müdür Makarovun konuşmasını bekliyorduk.

"Takım kaptanları taş-kağıt-makas oynayacak. İlk yenen takım oyunu başlatır."

Bu aptal oyun topun ilk kimden başlayacağını belirliyordu demek. Bize yakışır bir şeydi. Tabii aptal değildik ama her şeyi belirli bir düzene göre yapmak bize tersti. Hala anlamadığım şey ise beş kişilik takımlarla nasıl bir futbol oyunu oynanabilirdi? Erza ve Jellalin birbirine bakıp ellerini hazırladıklarını görünce başlarına toplandık. Aynı anda konuşmaya başladılar.

"Taş... Kağıt... Makas..."

Cana Alberona

"Ve Erzadan kağıt ve Jellalden taş geldi. Top kızların takımından başlayacak!" diye bağırdım bana verilen dandik mikrofondan. Cidden, toplam en fazla on kişiydik. Herkes maçı görebilirdi zaten. Neden bir de ben mikrofondan maçı anlatıyordum ki?

"Herkes takımıyla stratejilerini paylaştı ve maç başlamak üzere. Lucy kaleye geçti. Defansta Levy ve Juvia var. Forvette ise doğal olarak Mira ve Erza. Erkeklere baktığımızda kalede Gajeel var. Geriye kalan herkes kafasına göre dağılmış. Zaten ben de futbolla ilgili başka terim bilmiyorum."