Unexpected To Have You

CHAPTER 5

Urduja National University

SABB'S POV

"Good Morning Everyone. Good Morning Architecture Students" bungad ng aming professor papasok sa classroom.

"Good Morning Professor" korus naming pagsabing mga estudyante niya.

"I am Professor Jennifer Nard Villedo, please to meet you everyone" pakilala niya

"So, alam niyo naman na siguro ang ginagawa twing first day of school right?" masungit na sabi neto.

Nako, sana makasurvive kami sa subject na ito mukhang masungit, mukhang terror tsk.

"Okay start with you Ms. /Mr., Please introduce yourself in front and please tell us your motto in life"

Agad naman tumayo yung nangunguna sa upuan.

"Hello, everyone. Standing in front you is a 19 yrs. old stunner, I am Faustino Boado, Faustino sa Umaga, Fauzssilaaaa sa gabi. I believe in saying that, Kung hindi ako ang nanay o ang ate niyo malay niyo ako kumpare niyo. I thank you" malandi niyang pagpapakilala at iniba pa ang boses at rumampa patungo sa upuan niya, nagtawanan naman ang buong klase.

HAHAHAHAHAHA --,

Fauzssilaaa?

Siya ba yung service crew sa Restaurant?!

"Next" agad na sigaw ng professor, kaya pinagpaliban ko muna ang aking iniisip.

"Good Morning Everyone! Chel Durano, 19 yrs. of age hehehehehe! Hope we can be friends. Thank you"

"How about your motto miss?" masungit na singit ng professor. At agad naman sumang ayon ang klase.

"Motto? Wala na kasing ako pinapaniwalaan simula noong niloko at sinaktan niya ako" mapait na sabi neto.

"HUGOT PA BES" sigaw ng kalalakihan sa likod.

"HAHAHAHA HUGOT PA KUMARE" sigaw naman ng kababaihan sa gilid.

RAMDAM KITA BES!

Chel?!

Siya rin ba yung sa service crew?!

"Next" malakas na sigaw naman ng aming propesor

"Hi Good Morning, Danie Zaniall Fontanilla, You can call me Danz! 19 yrs. old. My motto in life is, Bestfriend is a treasure, that's why I treasure the memories with my bestfirend. I love you Bes Sabb! Thank you" matamis na ngiti ang iniwan niya bago tuluyang pumunta sa kinauupuan niya.

Tannging ngiti lamang ang naging sukli ko sakanya.

Tuloy-tuloy na pagpapakilala ang ginawa naming hanggang sa dumating sa puntong ako na ang tatayo at magpapakilala.

"Hi Goodmorning Everyone" masaya kong bati sa kanila.

"Good Morning Professor Jennifer" masaya kong bati sa aming professor.

"My name is Renz Sabbani Fortes, You can call me Sabb, and I'm 19 years old. Hmm, ano pa ba? Mag-isa nalang ako sa buhay, I mean may parents at kapatid pa ako pero, sarili ko lang kasama ko." Masaya kong sabi sa kanila.

"Masayahin akong tao, kalog, pero palaban ako, mayabang nga din sabi ng iba e hahahaha! Pero wag kayong matakot sa akin, sana maging kaibigan ko kayong lahat." Dagdag ko pang sabi sa kanila.

"Motto miss" nakangiting singit na sabi ni maam.

"Ah, motto? Do not ever judge anyone's life unless they told you to do. Hahahaahhah! Thank you"