Nobody to Somebody

Chapter XII

Kyla's POV

Pinagmasdan ko ang mga ulap sa labas ng window ng eroplanong sinasakyan ko.

Nasa tabi ko naman si Nate na himbing na himbing sa pagtulog.

Ano kayang feeling ng nasa langit? Haha stupid me. Kinakausap ko ang sarili ko.

But Lord alam ko naririnig mo ko. What if humingi ako sa'yo ng miracle? Ibibigay mo ba? Kahit na naging pasaway ako? Kahit na ang bitch ko?

Nagulat ako ng punasan ni Nate ang pisngi ko using his thumb.

"You're crying. Anong iniisip mo?" Tanong nya.

"I'm thinking kung saan ako mapupunta. Sa langit ba o impyerno." Sagot ko.

Agad naman akong nakatanggap ng batok kay Nate.

"Aww. That hurts." Sagot ko.

"Tss. Stupid. Of course sa langit ka mapupunta."

"Haha. Iilan ka lang sa mga taong naniniwala na mabait ako."

"You really are." Sagot nya.

Di na lang ako sumagot at binalik ang tingin sa mga ulap.

Maya maya lang ay tinawag na ang lahat ng passenger para sa take off.

Pagkababang pagkababa namin sa plane ay lumundag ako sa tuwa.

"Hayyy! I miss you Canada!"

Napailing naman si Nate sa akin.

"Common Nate! Tara sa FG studio!"

"Seryoso ka?" Gulat na tanong nya.

"Of course!" At hinila ko na sya paalis.

Pagdating sa Fresh Groove Studio ay gulat na gulat silang lumingon sa aming dalawa ni Nathan.

"What's up?" Patanong kong sambit.

"Heyy!" Sagot lang nila sa akin.

Napabuntong hininga ako dahil alam ko na hindi pa sila handa sa pagbabalik ko.

"Nate, wazzup! Hi Kyla!" Si Travis ang unang lumapit sa amin.

"It's been a long time." Sagot naman ni Jez sa akin.

"Ye. And I'm sorry again" Sagot ko ng nakayuko.

"Ya. It's past girl, forget it." Junelle said

"But it seems like you still don't want me here guys." Sagot ko dahil yun naman talaga ang pakiramdam ko.

"Maybe nagulat lang kami? Di man lang kasi kayo nagpasabi." Sagot ni Ben

"It's a surprise to be exact. At si Nate ang may plano neto." Turo ko kay Nate.

"Huh? Ah hehe. I told you Kyla Canada, not FG Studio." Depensa nya.

Napansin ko namang napakunot ang noo nila.

"Why? You don't like to be w/ us Nate?" Tanong ni Sir Mark.

"It's not like that Sir. It's just, Kyla will get tired."

Napatingin ako kay Nate sa sinabi nya. Nang marealize nya ang sinabi ay napayuko na lang sya at parang gustong gusto nang umalis.

"What do you mean?" Marlon

"Ah, he means nothing. Hehe" Sagot ko. But huli na ng marealize kong peke ang pagngiti ko but I wish di nila yun napansin.

"Ah guys, we need to go. Jetlag you know? Hehe." Pagpapatuloy ko.

"No Kyla, I stay and tell them the truth." Arghhh. Stupid Nate.

Pinanlakihan ko ng mata si Nate at hinatak sya ng marahas.

But Nate is really a pain in the ass.

"No Kyla. Maybe it's time."

"Wait lang guys ha. What was that Nate? And Kyla bakit ayaw mo ipasabi?" Jez na mukhang naguguluhan na.

"Ah it's just nothing guys I swear. Nate let's go." Sagot ko

"No." Pagmamatigas nya

"I said let's go!" There. I shouted already.

"Imma' be the one saying No! You go, I'll stay here. Bakit ba ayaw mong malaman nila?! Ayaw mong malaman nila na bumalik yang pesteng leukemia mo at may taning na ang buhay mo! Kahit wala silang magagawa, at least. Magagawa nilang pagaanin ang nararamdaman. At least for the last time, they can make you feel you're not alone." Tuloy tuloy na sambit ni Nate.

Napayuko na ako dahil nag-uunahan ng tumulo ang mga luha ko.

Wala kaagad nakapag-react ni isa sa kanila.

"Bakit wala kang balak sabihin sa amin?" Nanigas ako bigla ng madinig ko ang boses nya.

He shouldn't be here. He should be w/ AC.

"Lucky?" Gulat na tanong ni Nate.

"Answer me Kyla. Bakit wala kang balak sabihin sa amin? Sa akin?" Tanong nya pa.

Napapikit ako. Don't do this to me Lucky. You're making me guilty. Parang ang selfish selfish ko.

"Bakit nandito ka?" Yun lang ang naisagot ko.

"Answer me!" Pasigaw nyang sambit.

"Di ko sinabi sa inyo, sa iyo kasi ayaw kong magmukha na namang kawawa! Di ko sinabi at wala akong balak sabihin dahil baka ang tingin nyo na naman sa akin ay naghahanap ng atensyon ngayong nakacoma pa si AC! Ayaw ko ng maging kawawa Lucky. I'm tired of getting all of your attentions." Sigaw ko ng umiiyak.

Di sila sumagot at ang iba ay yumuko. Tumalikod na ako at naglakad ng may yumakap sa likod ko.

"I'm sorry. I'm very sorry." Pabulong nyang sambit sa akin.

Kumalas ako sa pagkakayakap nya at tinignan sya.

"No need for that Lucky. So why you're here? You're supposed to be there with AC."

"I'm here para sana sabihin sa inyong gising na si AC but naabutan nga kita dito."

"Really? Then let's go! Forget all about what Nathan said. Walang magbabago guys. Just treat me na parang aalis lang ako ng pangmatagalan ha?"

"Na walang balikan?" Sagot ni junelle na mugto ang mata.

Ngumiti ako at nilapitan silang lahat.

"I maybe gone. But all of you will remains in my heart. Forever." Lumapit sila sa akin at niyakap ako.

I will surely miss them.

---

Hi guys! Sorry ang ikli. Hope you understand :)